LBnP VIII - Ul. Szmaragdowa 27/1

Tłuszcz spływał jej z brody na podbródek, gdy zatapiała zęby w drugiej z kolei smażonej kiełbasie. Zahipnotyzowany wzrok nie opuszczał szklanego ekranu nawet na sekundę. Każdego wieczoru karmiła otępiałe zmysły życiem innych, wyobrażając sobie skrycie, że jest bohaterką serialu. Śmieszyło mnie, gdy pochłonięta programem telewizyjnym, nie zauważała rozlewającego się napoju gazowanego czy resztek jedzenia turlających się po obfitym biuście prosto na niedawno wytartą podłogę. Ani sekunda serialu nie mogła jej umknąć. Gdy ten się kończył, brudną z tłuszczu ręką sięgała po pilota. Przeskakiwała z kanału na kanał, bezmyślnie szukając czegoś ciekawego. Zwykle zatrzymywała się na programie o dietach. Jednak bez skrupułów sięgała po kolejne frytki, które zawsze w menu występowały w towarzystwie ów kiełbasek. Serwowane w tej rodzinie od poniedziałku do niedzieli o godzinie osiemnastej. Bo musicie wiedzieć, że była zdyscyplinowaną panią domu. Śniadanie każdego dnia stało przygotowane na stole kuchennym o siódmej trzydzieści. Cała rodzina przy wspólnym posiłku. Ona, on i dwójka dzieci, niczym rodzinka z serialu. Chłopiec i dziewczynka byli już w wieku szkolnym. Po zjedzeniu jajecznicy na boczku, popitej słodkim kakao wychodzili do szkoły. Nie byli lubiani ze względu na swą inność. Oboje nosili duże rozmiary, mieli problemy ze wzrokiem i jakby otępiałe zmysły. Mimo iż byli powolni uczyli się poprawnie, ale wiecie sami jak to jest w szkole. Dzieci bywają bezlitosne, gdy wyczują słabszego, dlatego rodzeństwo z ulicy Szmaragdowej szybko stało się obiektem kpin i złośliwych żartów. Nie będę ukrywał, że maczałem w tym swoje palce. Jednym słowem - nie mieli łatwo. Ona jednak tego nie widziała. Myślę, że nie chciała widzieć. Zajmowała się domem jak każda porządna matka. A dom ich był zawsze czysty, ubrania wyprasowane i równiutko poskładane na półkach. Odkurzone zasłony, wywietrzona pościel, wyniesione śmieci. W kuchennych szafkach znajdowały się równo ułożone pojemniki, a każdy z nich był podpisany. Perfekcyjna pani domu - myślałem z ironią. Wkurzała mnie, zawsze taka „na miejscu”. Po lekcjach na jej dzieci zawsze czekał ciepły obiad i rutynowe pytanie: „Jak w szkole?”. Nie słuchała odpowiedzi, bo gdy domowe obowiązki uznała za skończone siadała przed telewizorem. Jadła słone orzeszki, albo chipsy oblizując za każdym razem palce. Była nie wzruszona, bez względu na to co oglądała. Nigdy się nie śmiała, ani nie roniła łez wzruszenia. Wszystko wydawało się być dla niej obojętne. Nawet na mnie nie zwracała uwagi mimo, że od dawna byłem jej bliskim kompanem. Gdy dzieci prosiły o pomoc w lekcjach, doradzała im samodzielność. Prawda jest taka, że po dniu prac domowych nie chciało jej się zajmować dziećmi. Nie to, że ich nie kochała, wręcz odwrotnie, kochała i to bardzo, jednak słone orzeszki były wyjątkowo wciągające…

Potem przychodził wieczór i on wracał do domu. Siadał przy stole w kuchni sapiąc i stękając. Był ciężki. Cięższy i silniejszy niż ona. Nie rozmawiali. Ona podawała jedzenie, a on żarł, pił piwo i palił skręconego własnoręcznie papierosa. Lubiłem go za brak skrupułów. Długi czas był moim ulubieńcem, choć nie ukrywam, że ostatnio zaczął mnie nudzić. Dotykał ją brudnymi po pracy rękami, klepał po tyłku, a ona jakby nie zwracała na to uwagi. Nie mył się ani nie przebierał. Po kolacji chwytał ją za ramię i prowadził do sypialni. Odbywali beznamiętny stosunek w ubraniach, po czym ona podciągała brudną bieliznę jakby właśnie skończyła się załatwiać i nie spoglądając na niego, wychodziła do salonu, by obejrzeć swój serial. On leżał jeszcze chwilę na łóżku i patrzył na mnie jakby czekał na oklaski. Naprawdę zaczynał mnie wnerwiać. Dzieci w tym czasie były w swoim pokoju. Nie wychodziły. Nie bały się, po prostu nie odczuwały potrzeby spędzania czasu z rodzicami. Dziewczynka była młodsza o dwa lata od swojego brata. Lubiła różowe, pluszowe kucyki, które goliła starymi maszynkami ukradzionymi niegdyś ojcu. Pomysł osobliwy, ale bardzo w moim guście. Chłopak od dziecka kochał siostrę zbyt mocno. Miłość okazywał jak jego ojciec matce. Również patrzył mi w oczy w trakcie odbywania stosunku. Jego siostra początkowo też. Później zobojętniała. Ta rodzina była dla mnie wyzwaniem. Uporczywie szukałem kontaktu z matką. Chciałem ją mieć dla siebie, ale jej wzrok zawsze unikał mojego. Czekałem na odpowiedni moment…

Poniedziałek jak zwykle. On poszedł do pracy, dzieci do szkoły. Ona posprzątała w domu i wyszła na zakupy. Była piękna pogoda i chyba to ją podkusiło, żeby coś zmienić. Trochę się rozczarowałem, że to słońce było jej inspiracją, a nie ja, no ale lepsze to niż nic. Plan miała prosty. Chciała przygotować na kolacje makaron zamiast kiełbasek z frytkami. Ot, takie małe szaleństwo. Zatarłem ręce, czując jej skrywaną ekscytację. Dzieci były zadowolone i zjadły ze smakiem. Nie pochwaliły jednak matki. Zresztą ona na to nie czekała. Chwilę później wrócił on, spóźniony. Usiadł, jak zwykł to robić, spocony i brudny przy kuchennym stole. Ona podała mu obiad. Spojrzał na talerz, później na nią. Speszyła się - ucieszyłem się widząc w niej jakieś emocje. Wstał i rzucił talerzem prosto w ścianę. Nazwał ją bezużyteczną kurwą, zagroził, że odejdzie. Wtedy był mój czas. Dostrzegła mnie i już była moja. Powiedziała „tato nie odchodź, bez ciebie jestem niczym”. No tak, zapomniałem wspomnieć, że był jej ojcem. Wybaczcie ten mały szczegół. Po chwili gwałcił ją jak co wieczór. Kazał krzyczeć, żeby dzieci słyszały. Potem zwalił swoje cielsko na łóżko i zasnął, a ona poszła na swój fotel. Obejrzała ulubiony serial, ale dziś nie przełączyła kanału na program o dietach, dzisiejszego wieczoru była moja. Wyłączyła telewizor, kiedy wszyscy już spali, i poszła do kuchni u mojego boku. Z szuflady wyciągnęła niedawno naostrzony nóż do patroszenia ryb. Poszła do sypialni, gdzie spał jej ojciec, a jednocześnie ojciec jej dzieci. Trzymałem jej rękę, gdy podrzynała mu gardło, bo bałem się, że zadrży. Nie zadrżała. Potem poszła do sypialni dzieci. Od dawna wiedziała, że jej syn molestuje swoją siostrę. Kiedy pozbawiała go życia jej ręka nie zadrżała. Córkę pocałowała w czoło na pożegnanie. Nie lubię takich tkliwych momentów, ale nie mogłem nic zrobić. Potem usiadła w swoim fotelu, mając na rękach krew jego i swoich dzieci. Długo tak siedziała i patrzyła na mnie. Byłem z niej dumny. Nagle podniosła dłoń i sięgnęła po nóż już ostatni raz. Podcięła sobie żyły. Byłem zawiedziony i lekko poirytowany. Wykorzystała mnie suka. W chwili śmierci nie patrzyła na mnie. Jej wzrok był skierowany w stronę okna, przez które powoli wdzierały się pierwsze promienie wschodzącego słońca. Oczy wypełniały żałosne łzy. Odszedłem. Stała się dla mnie bezużyteczna.