LBnR 56 – wybaczyć sobie

usiłuję rozluźnić pętle

wokół żołądka i krtani

operując bez znieczulenia

skalpelem na oślep

rozcinam wewnętrzne więzy

i choć niepewny uśmiech mami

oddam wszystko i wybaczę

tylko proszę

przytrzymaj lustro

bym w walce o swobodę

nie zraniła wspólnego odbicia

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 15

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (29)

  • Dekaos Dondi 27.10.2018
    Akurat się ukazałaś na głównej. Co za zbieg okoliczności!! Dzisiaj sobie pomyślałem: czy można wybaczyć samemu sobie i co z tego wynika? Czy np: jeżeli nie lubimy siebie, czy możemy polubić innych? Coś w ten deseń. Pozdrawiam→5
  • Justyska 27.10.2018
    Witaj Dekaosie, myślę, że wybaczenie samemu sobie to cholernie trudna sprawa...
    Dziękuję Ci za komentarz i pozdrawiam serdecznie!
  • kalaallisut 27.10.2018
    I ja też o tym myślę ...i w sumie czasami jest tak, że czasami samemu sobie najciężej wybaczyć. Pozdrawiam Justyska
  • Justyska 27.10.2018
    Kalaallisut, tak właśnie chyba jest.
    Dzięki wielkie i pozdrawiam!
  • Tina12 27.10.2018
    Racja wybaczyć samemu sobie jest ciężej niż najgorszemu wrogowi.
  • Justyska 27.10.2018
    Tak to jest. Dziękuję Tino i pozdrawiam
  • Dekaos Dondi 27.10.2018
    To może mieć związek z ludzką naturą. Łatwiej wytłumaczyć swoje błędy, niż: cudze. Przebaczyć sobie, to przyznać się do swoich błędów przed samym sobą i nie tylko. A poza tym, nadawca jest adresatem. Wybaczenie komuś, to jak podniesienie ''kamienia'' a samemu sobie
    jak podniesienie ''całej góry'' Chyba siebie samych znamy najmniej, bo trudno spojrzeć ''z zewnątrz''.
  • kalaallisut 27.10.2018
    Nie dokońca. Są ludzie, którzy z powodu oczywistych błędów nie potrafią sobie wybaczyć że je popełnili, przyznają przecież swój błąd, ale nie mogą się z tym pogodzić wewnętrznie?
  • Justyska 27.10.2018
    Myślę że przyznanie się przed sobą do błędu to początek drogi, wybaczenie to walka z własnym ego... ciężki temat generalnie. Często też jesteśmy wobec samych siebie zbyt surowi
  • Nachszon 27.10.2018
    Współczesne seppuku. Współczesne, bo skalpelem. A ten (lub ta), którego odbicie jest w lustrze to sekundant. Jego zadaniem jest obcięcie głowy, kiedy już bohaterka (bo nie ofiara, skoro to seppuku) albo o to poprosi, albo gdy on sam stwierdzi, że nadszedł czas. Podmiot liryczny, czy raczej podmiotka liryczna jest opanowana jak prawdziwa samurajka, bo chociaż nie jest w stanie zapanować nad ruchami dłoni trzymającej skalpel, czy to z braku doświadczenia, czy też w wyniku przejęcia niezwykłą sytuacją, to jednak ostrzega sekundanta, aby uważał, bo może go skaleczyć. Twarda samurajka a jednocześnie taka delikatna. Jak prawdziwa kobieta. Urocze. Oczywiście pięć:)
  • Justyska 28.10.2018
    Nachszon bardzo dziękuję za niezwykle ciekawą interpretację. Fajnie kiedy wiersz budzi tyle skojarzeń.
    Pozdrawiam serdecznie!
  • Adelajda 27.10.2018
    Wybaczać i godzić się ze sobą. Myślę, że każdego dnia walczymy sami ze sobą, ze swoimi słabościami, ze swoją wewnętrzną samotnością, którą każdy gdzieś chowa. Jak dla mnie utwór wgryzł się gdzieś w sedno i chyba poruszył wyobraźnię czytelników, bo widać to w komentarzach, a nic tak nie sprawia przyjemności jak czytanie rozległego i dobrego komentarza :) Pozdrawiam
  • Justyska 28.10.2018
    Adelajdo jestem tego samego zdania - walczymy każdego dnia. Dziękuję Ci za dobre słowo i ciekawy komentarz :)
    Pozdrawiam.!
  • Witamy w Bitwie!
    Jeszcze tylko wrzuć link na Forum. Powodzenia
  • Pasja 28.10.2018
    Witaj
    Najtrudniej wybaczyć sobie. Ale warto ze sobą rozmawiać i bić się z myślami. Coś skrobię, ale nie wiem już czy pośród innych wierszy?
    Pozdrawiam
  • Justyska 28.10.2018
    Witaj Pasjo. Dziękuję za refleksje i komentarz. Mam nadzieję że nie zabraknie Cię w bitwie :)
    Pozdrawiam serdecznie!
  • Aisak 28.10.2018
    Jesteśmy odbiciem innych.
    Bo inni kształtują naszą materię.
    Z każdej strony jesteśmy atakowani pustymi drzewami, jacy powinniśmy być.
    Bądź szczupły!
    Bądź modny!
    Bądź młody!
    Bądź cool!
    Bądź seksowny!
    Zabrakło

    Bądź dobry!
    Dla siebie.... Dla innych....


    Miłego dnia Justys!
  • Justyska 28.10.2018
    Dziękuję Aisak za ciekawy komentarz :)
  • Aisak 28.10.2018
    atakowani pustymi SLOGANAMI

    nie wiem skąd telefon wziął drzewa :(
    Te smartfony wcale nie są smart :/
  • Justyska 28.10.2018
    Aisak haha spoko domyśliłam się że coś się pokrecilo:)
  • maciekzolnowski 01.11.2018
    Super, daję "piątkę"! Od poezji wolę prozę, ale akurat Ty, Justyś, potrafisz pisać i to, i to, i mnie zainteresować. Oj, potrafisz! :)
  • Justyska 01.11.2018
    Dzięki piękne Maćku. Błądzę sobie między prozą a poezją a nóż widelec coś znajdę:)
    Pozdrawiam serdecznie!
  • riggs 04.11.2018
    Mocny tekst
  • Justyska 04.11.2018
    Dziękuję riggs
  • Głosowanie rozpoczęte. zapraszamy na Forum do zagłosowania!
  • Pan Buczybór 08.11.2018
    interesujące, ładne, całkiem pomysłowe
  • Justyska 08.11.2018
    Dziękuję pięknie Panie B.
  • Agnieszka Gu 10.11.2018
    Witam,
    Ciekawe, końcówka intrygująca.
    Pozdrawiam
  • Justyska 10.11.2018
    Dziękuję Agnieszko za odwiedziny.
    Odsyłam pozdrowienia:)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania