Tekst wycofany

Komentarze (16)

• 
  Tina12 30.01.2018

  Udało ci się pokazać klimat tańca połączonego ze zbrodnią. To oswajanie ciała ze stalą aż dreszcze mnie przeszły.
• 
  Anonim 30.01.2018

  Dzięki Tina :-) Super, że poczułaś ten klimat. Chciałem spróbować utrzymać ten utwór w pewnym napięciu, które będzie się czuć, czytając wers po wersie do punktu kulminacyjnego. Czytałem wczoraj Twój tekst wieczorkiem kilka razy, ale nie odważyłem się go jeszcze skomentować. Zrobił na mnie wrażenie. Potrzebowałem jednak czasu na "przetrawienie" go i zajrzę jeszcze tam dzisiaj, pozdrawiam :-)
• 
  Tina12 30.01.2018

  Artbook
  Zapraszam :)
• 
  Agnieszka Gu 30.01.2018

  Witam,
  
  "w powietrzu unosi się aromat
  przepojonej mgłą atmosfery" - no no... bardzo pobudziło mój zmysł estetyczny
  ... stal...
  "dźwięk rozpoczyna taniec" - doskonałe zwieńczenie pierwszej zwrotki, słyszę świst, super
  ...
  ...walka...
  ...
  "nagła cisza przerywa trans" - doskonałe wyjście z "pola bitwy"
  ...krew...
  "milkną światła" - jestem zauroczona tym utworem. Jeden z najlepszych, wg mnie, tutaj na opowi.
  
  Pozdrawiam :)
• 
  Anonim 30.01.2018

  Dzięki Aga :-) Fajnie, że zajrzałaś i nawiązałaś do różnych fragmentów w swoim komentarzu, cieszę się, że się spodobał, pozdrawiam :-)
• 
  Literkowa Bitwa na Rymy™ 30.01.2018

  Brawo! Następny zgłoszony wiersz.
• 
  Anonim 30.01.2018

  Dzięki :-)
• 
  Pasja 30.01.2018

  Trans niczym obłęd. Najgorszy stan człowieka. Jesteś poza rzeczywistością. Czujesz tylko uniesienie i potem nic...
  
  nagła cisza przerywa trans
  wyostrzone zmysły bledną
  czerwień sączy się z wnętrza
  oplata obłąkane tańcem oczy
  milkną światła
  
  Zmysłowe i eleganckie twoje konanie w tym wierszu. Jeśli można tak nazwać przerwanie życia.
  Ukłony
• 
  Anonim 30.01.2018

  Dziękuje pasja :-) Ludzie czasami doprowadzają się do takiego stanu, aby "zdobyć" chwilę uniesienia kosztem życia. Znalezienie odpowiednich słów i połączenie w sensowne zdania, które oddałby ten moment, to już kolejne wyzwanie, ale cieszę się, że zwróciłaś uwagę na jeden z tych fragmentów, który kończy "twórczy trans", pozdrawiam ;-)
• 
  Skryty 30.01.2018

  Powiem Ci Art, że mocno utożsamiam się z tym wierszem, jako osoba ćwicząca sport walki. Po prostu bardzo dobrze opisane przeżycia w walce, ale nie takiej normalnej, które się przewalcza setki, tysiące w ciągu życia, ale takich kilku wyjątkowych, w których dajesz 200% siebie.
• 
  Anonim 30.01.2018

  Dzięki Skryty :-) Fajnie, że dostrzegłeś pewne nawiązania do swojego życia. Ciesze się, że mogłem napisać coś z czym można się utożsamić, to duży komplement dla mnie, za który wielkie dzięki, pozdrawiam :-)
• 
  Bożena Joanna 30.01.2018

  Atmosfera tego wiersza przypomina mi hiszpański film o inscenizacji Carmen w rytmie flamenco. Atmosfera przesycona tańcem i erotyką prowadzi do morderstwa. Reżyser zapomina, kim jest i zabija tancerkę, którą jest zafascynowany. Ostatnia zwrotka może być doskonałym komentarzem do tego filmu.
  
  Poza tym ładna niepokojąca strofa o tańcu: "bezbłędnie zniewoleni urokiem
  oddani przestrzeni całej
  stąpając palcami
  łamią prawa grawitacji
  strojom nadając nowy wymiar".
  
  Pozdrowienia!
• 
  Anonim 30.01.2018

  Witaj Bożena :-) Udało Ci się bardzo dobrze odczytać wiersz. Chciałem głównie nawiązać do tej wyjątkowej chwili, w której tancerze uzyskują swego rodzaju moment transu, zapomnienia, uniesienia i życia tylko dla tej jedynej chwili, coś w rodzaju "ostatniego tańca" w życiu.
  Patrz jakie skojarzenia wywołał ten wiersz, nawet nie pomyślałem o tym, ale fajnie, bo przypomniałaś mi ten film, pozdrawiam i dziękuje za odwiedzinki :-)
• 
  Lancelot 02.02.2018

  Jatka w sali wyrażona bardzo ładnie :) w transie się czytało :) pozdr
• 
  Anonim 04.02.2018

  Dzięki Lanc :-) Trochę się tam wydarzyło, pozdrawiam ;-)
• 
  Literkowa Bitwa na Rymy™ 04.02.2018

  Zapraszamy do głosowania na Forum

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania