Lubię wracać tu.

Lubie wracać tu, do tych rodzinnych stron.

Gdzie na plaży jest, sercu znany dom.

Gdzie w kominku ogień lśni, tęczy kolorami.

A pod nią my jak za dawnych lat, ciekawi, co przyniesie świat.

W twojej dłoni ma dłoń, a serce nam lśni słońca promieniami.

A ty tak jak ja dziś powróciłeś tu, by odbudować to, co zwą marzeniami.

Lecz cisza już nie ta sama jest, a na dworze zamiast deszczu pada śnieg.

A my chcemy zwolnić bieg.

Dwie dusze co połączył świat.

Dziś wracają tu, gdzie zakopały skarb.

W tej uczuć fortecy.

Nikt nie wie, że jesteśmy tu.

Czas liczymy, dzięki palącej się świecy.

Bo minie chwila i znów nie będzie nas.

Jak zawsze o brak nas, obwinimy czas.