Poprzednie części: Marzenia

marzenia

myślą jestem

jak bóg mogę

wszystko

słońce zgasić

jak zapałkę

karabiny

w patyki zmienić

żołnierzy dziećmi zrobić

gdy tylko zechcę

świat spalić mogę

myślą

marzenia
Autor: D4wid
Czytano 369 razy
Data dodania: 18.02.2019

Średnia ocena: 4.3 Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić17

Komentarze (5)

Wrotycz 19.02.2019
A czyje to marzenia?
Myśli - bytu abstrakcyjnego, dominującego - czy konkretnego osobnika na bazie białka i wody? Wróć - niedokładnie przeleciałam, słońca człek nie zgasi.
Bóg, zły Bóg jeśli takie ma marzenia.
Hm.
spirytysta 19.02.2019
Zawsze pisałeś smęty nieludzkie, ale ten wiersz mi się spodobał. Ciekawy koncept. Pozdrawiam
D4wid 19.02.2019
Ja i smenty? Kto by pomyślał :D
Enchanteuse 19.02.2019
O, mi też się podoba. Jakby nowy Dawid, nowa ścieżka. Tres bien.
Aż Ci piątkę dam, no, serio, serio mi się podoba :D
mynamemarzena 21.02.2019
Myślą zdobywam świat, zdobywam szczyty, czynem gładzę się po włosach i idę spać :D
dobry wiersz, w marzeniach możemy wszystko tylko co dalej.I broń Boże nie gaś nam słońca.

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania