Maska na świat

Nienawiść do siebie...

Wstajesz, ubierasz maskę szczęśliwego człowieka idziesz do szkoły.

Znają Cię jako wesołą osobę...

Przyjaciele jednak wiedzą, że posiadasz kilka twarzy jednak pokazujesz światu tylko tą jaką chce widzieć. Prawda jest inna...

Przychodzisz do domu, zdejmujesz maskę...

Jesteś smutnym człowiekiem.

Wieczorem włącza Ci się faza...

Nienawiść do siebie i swojego życia.

Płaczesz godzinami, patrzysz na życia innych...zazdrościsz. Patrzysz na wspólne zdjęcia z przyjaciółmi zazdrościsz im m.in. życia, mądrości, chudości i piękności. Twoi przyjaciele o tym nie wiedzą. Zastanawiasz się o co chodzi? Dlaczego Ty taki jesteś? Co jest nie tak? Męczysz wszystkich pesymizmem i całym tym shit'em. Niszczysz siebie. Tworzysz nowe maski nie chcąc odkryć tej prawdziwej twarzy... świat nie chce takich twarzy...świat nie chce Ciebie...

****

Cała ja i moje życie.

Nie oczekujcie po tym jakiejś poetyckości czy logiki. To ja, moje życie i faza... a raczej próba ucieczki od niej