Męki zakochania

Leżę w łóżku, godzin kilka

Po północy już minęło

Ale nie śpię, coś złośliwie

Na ideę mnie natchnęło.

Z całych sił chcę ją odgonić,

Z boku na bok się przewracam

Mimo to tkwiąc w błędnym kole

Wciąż myślami do niej wracam;

Czy spojrzenie przypadkowe

Było we mnie skierowane?

Czy ziewnięcie niewyraźne

To zaklęcie na mnie słane?

Wreszcie czy też myśli twoje

Orbitują między nami,

Czy nie dają ci spokoju,

No i czy konstelacjami

Rażą w oczy, sen spędzają

Ze zmęczonych źrenic głębi

Czy jak mnie ta burza w głowie

Choć w połowie tak cię gnębi?

Zdusić serce chcę poduszką

I zatopić w rannej kawie,

Lecz kiedy tego próbuję,

Zamiast serca - ja się dławię.

Stan drażniący to niezmiernie

Gdy piłeczka pingpongowa

W piersi tłucze się stukając

Rytm od nowa i od nowa.

Chcę ją wstrzymać i wyrzucić,

Bo wytrzymać jej nie mogę,

Lecz kiedy już mam to zrobić,

Ty przecinasz moją drogę.

Pragnę tego i przeklinam,

Wiecznie plując sobie w brodę,

I ponownie wciąż zaczynam

Z nocy na noc mękę srogą.