Miłość

Czuję miłosny aromat Twojej skóry,

Nad nami dosyć ciemne chmury,

choć serce płonie, nasz obraz ponury.

Spoufalanie, telefonowanie, namiętne całowanie.

Protegowanie, wspolne dlugie rozmowy, szanowanie myśli.

Tylko po co?

Może zanim zakończy to co było między nami trochę pomyśli..

Zamiast powtórnie się zakochać, zaczęła znowu szlochać, tak to jest nieszczęśliwie się zauroczyć.

Miłość, zawód, ból, cierpienie-jaki sens ma to istnienie?

W moim sercu wciąż krwawienie.

Skończyła się euforia, na jej miejsce wstąpiła pieprzona anhedonia, mam ponure myśli.

Wróć, może to się ziści.