Miłość to za mało

kim jesteś?

Gdy tak stoisz przede mną naga, odarta

z imienia

majestatu

uwielbienia

kim byłaś?

W tej pięknej sukni

żem poza tobą świata nie miał

zapatrzony

oczarowany

zaklęty

kim byłem?

Gdy z rozkoszą w sercu

odkrywałem gorące twe

spojrzenie

dotyk

słowa

kim jestem?

Gdy z żalu pęką mi głowa

i z rozczarowaniem odkrywam na nowo zimne twe

spojrzenie

dotyk

słowa

Gdy tak stoisz przede mną odarta

z daru swego istnienia

nienawidzę cię, a jednak łakomie pożeram

gorzkie wspomnienia

mokre rękawy

upokorzenia

kim się stałem?

Gdy nie mogąc cię mieć ubranej

w najpiękniejsze twe korale

wolę gdy mnie ranisz

niż gdybyś miała nie istnieć wcale

Miast tęsknoty, goryczy ważę szalę

i choć zapomnieć chcę

to wycierając kurz ze zdjęcia

pamiętam cię doskonale