Moja prowincja

Tutaj nie muszę cię szukać umawiać na ostatnią chwilę

wystawać w długiej kolejce by kupić kwiaty

Tutaj wychodzi się z domu prosto w zieleń

drzewa pachną żywicą pod stopami strzela powietrze

 

Tydzień jest krótszy o jakieś dwie trzy ulice

snuje się leniwie w czworoboku kamienic

 

To miejsce nazywam prowincją

spokojnie otwieram okno bez obawy

że zazgrzyta tramwaj a strajk taksówkarzy

przeniesie się do kuchni.

Moja prowincja
Autor: abi
Czytano 278 razy
Data dodania: 15.03.2019

Średnia ocena: 3.6  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • blindness 15.03.2019
    Bardzo mi się podoba, świetna budowa wiersza :)
  • Wrotycz 16.03.2019
    Prowincja dobrego samopoczucia, azyl wewnętrzny, ulga wyobraźni... jaki ładny, optymistyczny liryk, Abi:)
    Eden, nie do porzucenia czy zabrania.

    Co za metafory! Powietrze strzela jak szampan, tydzień pracy kończy się w środę, cisza jest błoga, a żona w kuchni obiad gotuje.
    Ileż tu uśmiechu:)
    5.
  • abi 16.03.2019
    To prawda kocham swoją prowincję.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania