"Moja wędrówka"

Żal mi cię młodości,

bo moja wędrówka od ciebie się zaczęła,

idąc ulicami, które pamiętam bardzo dobrze.

 

Budynki, które w mojej głowie utknęły na zawsze.

Ławki, na których wciąż siedziałem, bez celu w życiu.

Myśli, zapachy i moje zdarzenia,

wpadki i słabości, których nie zapomnę.

 

Znajome miejsca, tak z przykrością wspominam.

Czasami ze zranionym sercem, zostawiałaś mnie, samemu sobie.

Chociaż tak bardzo wszystko bolało,

to tęsknię za pagórkami i brudną rzeką, którą mijałem codziennie.

 

Tęsknię za miejscem, gdzie zaczęła się moja wędrówka.

Jednak podróż trwa dalej.

Chociaż me serce często pęka.

To nigdy nie zrozumiem, dlaczego się kiedyś skończy?

Średnia ocena: 4.5  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (1)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania