Moralne walory

Inskrypcja została zainspirowana „katalogiem cnót” ze starożytnego Egiptu z okresu Starego Państwa, czyli przynajmniej z przed pięciu tysięcy lat. Autobiografie osób żyjących w tamtych okresie pisane były prozą, lecz sam katalog często zbliżał się do poezji. Natomiast czasy współczesne zaowocowały poezją nierymowaną, więc umieszczam w dziale wierszy.

Zanim przybyłem do tego miasta,

Wyszedłem z rodzinnego domu,

Tutaj zbudowałem ekologiczny dom,

Wykopałem studnię, zasadziłem drzewo.

Obcy ludzie chwalili mnie za pracowitość.

Mój ojciec pierwszy raz był ze mnie dumny,

Zostałem godnym jego następcą,

Matka wychwalała mnie pośród swoich znajomych,

Doceniali mnie moi krewni.

Kiedy stałem się człowiekiem godnym zaufania,

Założyłem małe przedsiębiorstwo przetwórstwa warzywno owocowego,

Nakarmiłem głodnego,

Napoiłem spragnionego,

Przyodziałem nagiego,

Zapewniłem byt temu, który go nie posiadał.

Urzędy chwaliły mnie za szczodre daniny w postaci podatków dla państwa.

A wy, którzy żyjecie na tej ziemi,

Którzy przechodzić będziecie obojętnie obok nędzarzy,

Podążając przez życie w pogoni za większym majątkiem,

Jeżeli powiecie – dobry był to człowiek – o właścicielu tego grobu,

Wstawię się za wami w Nawie i Wyraju.

Jestem dobrym, mocnym duchem,

Nie skrzywdzę nikogo gdy postępuje chwalebnie.

Lecz jeżeli jakiś człowiek zbezcześci nekropolię i zakłóci spokój zmarłych,

Dopadnę go niczym zmora nocą.

On nie będzie sądzony przewlekle przez nieudolne sądy!

Czy mam prawo? Tak!

Byłem tym, który mówił tylko prawdę i zachwalał cnoty.

Nigdy nie mówiłem źle o żadnym człowieku,

Zawsze pragnąłem wielkiej chwały dla ojczyzny,

Nigdy nie skłóciłem dwóch braci ze sobą i nie pozbawiłem nikogo rodzinnego majątku.