Morze poezji

Poezja sztuką jest kochania,

uwodzenia,

rwania kwiatów lilii białej,

tej nieskalanej,

pierwszej wyczekanej.

Łodzią bez żeglarza bez steru,

na morzu pełnym wirów abstrakcji,

wiruje mały poeta,

z nad wiślańskiej nacji,

marzy by przepłynąć morze,

jednocześnie wie, że tego dokonać nie może.

Płynie jednak maniak z uporem,

czekając na literatury skręty,

i możność zaistnienia w wodzie,

gdzie tylko hydry i inne męty.

Wpadnie w końcu do wody,

by stać się tym,

czym staję się słoma,

po kontakcie ze zwierzęciem.

Komentarze (5)

riggs 20.05.2017

Napisano mi tutaj kiedyś , że wiersze to chodzenie na łatwiznę, a proza to hohohoho. Udowadniasz, że poezja to hohohoho 5

Jezu, co za bzdura. To i to jest bardzo trudne, jeśli chce się stworzyć coś naprawdę dobrego.

W poezji jeden wiersz może wyrażać tyle co cała książka. Oboje macie rację :) Dziękuję za odwiedziny :)

Ramzes 24.05.2017

słoma po kontakcie ze zwierzęciem - uśmiałem się lecz nie wiem czy ze smutku czy ze szczerości;) 5

Subtelne gówienko :D Dzięki :P

Komentarze (5)