Nadchodzi

wiosenny wiatr ostudził rumień

powołany do życia po coś

są worki pod oczami okryte rumiankiem

worki pełne morskiej soli

pomalowane na różowo i na fioletowo

ustami cudzymi

budujesz uśmiech jak jabłka

ósma cząstka

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (11)

  • Fajny wiersz. Jest w nim coś takiego zwiewnego i ulotnego, a jednocześni bardzo bliskiego i namacalnego.
  • jagodolas 03.02.2020
    Dziękuję, taki mi tą razą tworek wyszedł :)
  • JamCi 03.02.2020
    Ooooo :-)
    Ładne. Moje. Biere.
  • jagodolas 03.02.2020
    Bierrrrrr :)
  • JamCi 03.02.2020
    jagodolas biere. A co...
  • AlaOlaUla 03.02.2020
    Lubię pisanie jagody z lasu.
    Tak wogle.
  • jagodolas 03.02.2020
    Dziękuję piknie :)
  • betti 03.02.2020
    Jak na Twoje możliwości, to cieniutko...
  • jagodolas 04.02.2020
    Dziękuję :)
  • Pan Buczybór 03.02.2020
    Dobre
  • jagodolas 04.02.2020
    Dziękuję Buczyborze :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania