Nadzieja

Czasem mamy nadzieję

Nadzieję że ja, lub ty coś zmienię

Być może w kraju, być może w domu

Na pewno, ja, lub ty nie powiemy tego nikomu

Owa nadzieja, niby matka głupców

Wyzwala w niektórych urodzonych mówców

Pozwala nam wierzyć w innych słowa

Niestety... Nie wiedząc co za nimi się chowa

Mając nadzieję myślimy czasem w umyśle

oczywiście po szerokim jak ostrze szabli namyśle

Mając nadzieję wierzymy w wiele rzeczy

oczywiście myślimy to nas ucieszy

Nadzieja czyż nie jest ona piękna?

taka piękna,ponętna i na rewolucje w krajach chętna

Nadzieja jest potrzebna nam do życia

choć niektórzy znajdują dla niej w polityce sposób jej użycia

Gdy gaśnie właśnie ona

każda rewolucja jest ognia pozbawiona

Gdy gaśnie płomyczek jej świetlistego ognia które wypełnia nasze serca

Nastaje mrok i zło które tam się wwierca

Wielu poetów żyje dzięki niej

dzięki matce ich bardzo dobrej i szczodrej

Jednak wielu też przez nią ginie

ale czy to na co ona im pozwala brudu z jej rąk nie myje?

Nadzieja na szczęście to ona

sprawia że każda matka jest zadowolona

Nadzieja pozwala przezwyciężyć nam największy strach

sprawia że stajemy się czasem na niego odporni

jednak nie jesteśmy do końca od niego wolni

Zadajcie sobie pytanie...

Gdy nadzieja u was umrze,co się stanie?

Czy jest ona tak właściwie matką głupców?

Czy matką zwycięzców i największych lwów?

Czy stwarza nam więcej problemów?

Czy pozwala nam być na świecie czasem znów?

Czy przełamie załamanego człowieka?

Który dzięki niej na śmierć już nie czeka?

A ja Upadły odpowiadam. Zawsze te pytania sobie stawiam. Otóż to jest ważne pytanie, które przez ów nadzieje ryje mi banie

A teraz żegnam ten temat na razie.. chce go już skończyć i zostawić w zamkniętej w umyśle mym bazie :)

Upadły(D.F)