Poprzednie części: Nadzieja
Nadzieja
Mam tylko nadzieję
Że nadzieja jeszcze we mnie jest
Gdy spoczywa dwa metry pod ziemią
Zapominając, że umiera jako ostatnia.
Przy swoim grobie spoglądam na nią
Pytając świata o moją przeszłość
Która skrywa odpowiedź na pytanie
Dlaczego na cmentarzu spoczywam z nią.
Pytam się wszystkich bóstw
Wielkich filozofów oraz uczonych
Którzy skłamali, że umiera ostatnia
Gdy widziałem jej pogrzeb za mego życia.
Gdzie jej wielka moc
Gdy nie zatrzymała moich łez
Które spadały na nasz wspólny grób
Prosto z moich samotnych oczu.
Następne części: Nadzieja Nadzieja na normalność.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania