Nasze realia

Lecę niczym ptak.

Z perspektywy nieba.

Oglądając cały świat.

Gdzie pełno chaosu.

I wszelkich konfliktów.

Gdzie biedni ledwie.

Wiążą koniec z końcem.

A inni skąpi się okazują.

W którą stronę zmierzamy.

By liczyło się jedno.

Wszędzie pieniądz i pieniądz.

Gdzie podziała się ludzka wrażliwość.

Kiedyś taka wszechobecna.

Zniknęła w szarym tłumie.

Pozostając tylko.

Miłym wspomnieniem.

Następne części: Nasze zawiłości

Komentarze (5)

Dekaos Dondi 17.09.2017

A wszystko pod słońcem znalazło spoczywanie, lecz księżyc zakrył słońce swą tarczą. Koniec --- > Eclipse - Pink Floyd.
Z tym mi się luźno skojarzył Twój tekst. Proste a takie prawdziwe. Pozdrawiam.****

Monia 17.09.2017

Dziekuje i rowniez pozdrawiam:)

detektyw prawdy 17.09.2017

dla mnie lepiej by to wygladalo gdybys usunela calkowicie interpunkcje i duze litery, bo te kropki to troche nie na miejscu

Anonim 17.09.2017

Tak, zgadzam się z detektywem. Kropki warto usunąć. Wiersz otworzy się na czytelnika i sprawi, że ponad dobrą treścią, postaramy się o interpretację ;-)

Dekaos Dondi 17.09.2017

Popieram likwidacje kropek, ale to jest Twój wiersz i Ty zdecyduj. Pozdrawiam.

Nasze realia

Komentarze (5)

Napisz komentarz