nektaria

jak wyznawca wypijam z kielicha słodki nektar

 

wpół drogi do ciebie odczuwam bijącą łunę

— pochłania każdy milimetr ciała

 

można by rzec, balansuje na pograniczu iluzji

a rzeczywistości

 

to nie obłęd kieruje wskazówkami zegara,

lecz wytwór wyobraźni niebezpiecznie

włada białą magią.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (11)

  • Florian Konrad 26.12.2019
    Jako czytelnik - dziękuje za ten wiersz. od początku do końca - miodzio.
  • zingara 26.12.2019
    Dzięki
  • Piotrek P. 1988 26.12.2019
    Zingara, "Nektaria" jest tajemnicza, inspirująca i pobudzająca wyobraźnię. Taki krótki tekst może wznieść na wyżyny wyobraźni i inspiracji. To niesamowite. 5, pozdrawiam :-)
  • zingara 26.12.2019
    Pozdrawiam
  • IgaIga 26.12.2019
    Świetny.
  • zingara 26.12.2019
    Miło mi
  • Jacom JacaM 26.12.2019
    Hm...wyciął bym rzeczywistości, "balansuje na pograniczu iluzji" wystarczy
    Z ostatniej wyciął bym "lecz" albo po prostu wyobraźnia niebezpiecznie włada
    białą magią
  • zingara 26.12.2019
    dzięki, kiedyś wrócę do niego
  • betti 26.12.2019
    Świetny wiersz, ja bym niczego nie zmieniała ani jednej literki, wszystko jest na swoim miejscu. Pięknie i mądrze o miłości...
  • zingara 26.12.2019
    Dziękuję betti, jak tak mówisz. pozdrawiam świątecznie
  • betti 26.12.2019
    Ja również pozdrawiam świątecznie.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania