Nic - człowiek - nic

Po co żyję skoro i tak zniknę?

Po co powstałem z niczego skoro i tak będę niczym?

Jak filozof siedzę i rozmyślam - większość moich wierszy przestawia śmierć i zgliszcza życia

Po co nam szczęście? - Aby tęsknić za nim w piekle?

Aby żyć wiedząc, że stracę to życiodajne szczęście?

Po co tu jestem i z jakiej przyczyny? - czemu mam cierpieć skoro i tak zostanę niczym?

Po co mi majątek skoro i tak go stracę - tak jak kilka razy w życiu chlebodajną pracę?

Po co mi węch skoro stracę go śmierci przyczyną? - Aby tęsknić za tym co trwało jedynie wieczności chwilę?

Po co mam walczyć o życie i miłość - skoro stracę ją losowego wypadku przyczyną?

Śmierć jest wszędzie, a my ocieramy się o nią nieświadomie - żyj pełnią szczęścia, bo i tak skończysz w trumnie.