Nie jestem...

Nie jestem gałązką wiotką, byś do własnej woli,

mógł mnie wciąż przyginać, starannie, powoli.

Nie jestem kwiatkiem polnym, byś musiał mnie chronić,

kolce hodowałam, nie schwycisz mnie w dłonie.

Nie jestem kamykiem, co w wodę rzucony,

nim sekunda minie, zniknie i zatonie.

Nie jestem księgą, w której czytać możesz,

za zasłoną powiek skryte tajemnice,

kiedy jednak oczy dla ciebie otworzę,

dowiesz się, czy kocham cię dziś, czy znów nienawidzę.

Komentarze (22)

Neurotyk 02.07.2017

Ladny wiersz:)

Angela 02.07.2017

Podziękował : )

Neurotyk 02.07.2017

Angela "a":)

Angela 02.07.2017

Neurotyk w internecie nigdy do końca nie wiadomo : )

Neurotyk 02.07.2017

Angela okej, Andrzej;)

Marzycielka29 02.07.2017

Powtórzę się znów, pisząc, że uwielbiam cokolwiek napiszesz, 5. Powiedz mi czy zamierzasz kontynuować wcześniejsze opowiadanie?

Angela 02.07.2017

Dziękuję Ci bardzo i tak, niektóre pewnie będą kontynuowane, oczywiście jak się ogarnę i za nie zabiorę : )

D4wid 02.07.2017

Idealny na lato czyż nie? Jednak muszę się przyczepić :D Czy nie powinno być księgą?

Angela 02.07.2017

A Przyczepiaj się : ) Masz rację, zaraz poprawię, dziękuję : )

Pan Buczybór 02.07.2017

Ta. Trzeba być asertywnym. Niewzruszona księga co wiatru się nie ulęknie. Ładny wiersz - jak powiada Neurotyk. 5

Angela 02.07.2017

Dziękować : )

Karawan 02.07.2017

I tak bez lęku o opinię betti? Na dodatek z sensem i o czymś a jeszcze z rytmem i rymem mimo, że teraz tak się nie pisze? Ale za to z przyjemnością się czyta!!! Dziękuję! 5!!

Angela 02.07.2017

Tak teraz się nie pisze? ooo nie wiedziałam, ale się poprawię, słowo harcerza : )
Dziękuję za odwiedziny : )

Karawan 02.07.2017

Angela Tak nam tu niektórzy próbowali uświadomić. Zawsze mówiłem, ze najważniejsze to być jednak sobą, a nie czyimś odbiciem. Ale, jak mawiali starożytni Rosjanie, "de gustibus non est disputandum" ;))