Nie kochaj mnie za coś.

Nie kochaj mnie za coś, bo dobrze wiem.

Taka miłość minie jak dźwięk.

Przebrzmiały w arii prawd, wygłoszonej w teatrze lat.

Nie mów, że pragniesz bym na zawsze była tu.

Bo wieczność to długo!

I któreś z nas może przekroczyć niespodziewanie jej próg.

Nie przysięgaj na bóstwa, że nie opuścisz mnie!

Bo sam w nie nie wierzysz.

I daleko do nich ci jest.

Nie ufaj mi nigdy!

Bo ja potrafię też.

Zabić z miłości!

Nawet gdyby miała, pokuta miała trwać tysiąc lat.

Zostawić na ziemi krwawy ślad!

Nawet gdybym miała nie przekroczyć nieba bram.

Pokazać, że serce z rozumem nie dogaduje się!

Pomimo biegu lat.