Nie obieca nikt.

Nie obieca Ci nikt

Szczęśliwego lata,

Bo za tobą zbyt wiele

Srogich zim

Nie otworzy swych bram

Przed tobą niebo,

Bo za wiele ludzi cierpi

Z powodu kłamstw twych

A róża i cierń

A słodycz i grzech

Przecież też są nie rozłączne

Więc chyba lepiej...

Będzie ze sobą w tą podróż nie brać nic,

Bo i tak nikt nie wie,

Dokąd będzie dane iść

A słońce i cienie

Czekają na skinienie

Tego, co wszystko może

By ukarać nas.