Nie wiem czy tak miało być, czy jakoś zgubiły Ci się półpauzy przed niektórymi wypowiedziami? Literówka Ci się wkradła -> " Mam niestosowny ubiór? Powiedziałeś coś złego?" no a tak poza tym to więcej Deana poproszę :D "Brawo, Cassie! Dean byłby z ciebie dumny, zaraz po tym, jak odstrzeliłby ci łeb!" mega <3 muszę wziąć się za serial, żeby zobaczyć Castiela, bo na razie słabo mi to idzie, wieczorne maratony chyba są za krótkie :D krótki rozdział, mam nadzieję, że kolejny będzie dłuższy, bo o takich krótkich to nie wiem za bardzo co pisać xD zostawiam 5 i czekam na więcej :)
Kurde, dlatego nie lubię pisać w OpenOffice, bo kurde... ach, szkoda słów. Idę poprawić :D
Castiel pojawia się dopiero w 4 czy 5 sezonie, więc jeszcze sporo odcinków przed Tobą :)
Dzięki, że wpadłaś! :)
Pozdrawiam ciepło!
Dawaj Cassie! Udowodnij mu! Ale Dean mnie wkurza. Niech okażę trochę pokory, palant.
I pojawił się tajemniczy Castiel, któremu Dean miał skopać anielski tyłeczek. Akcja powoli, acz postępowo pnie się do przodu. W ogóle, zazdroszczę Ci tego, że udaje Ci się tworzyć nowe rozdziały w tak krótkich odstępach czasowych i w dodatku są dobre. Ja nim się zabiorę, nim poukładam akcję, nim dopieszczę, nim doprawię, to łolaboga.
Pięć jak zwykle i wincyj wrażliwego Deana (wiem, że wybiegam w przyszłość).
Pozdrawiam!
Palant xD Ale on Was wkurza! Ładnie wszystko łączysz :)
Ja jak zaczynam dopieszczać... hmm, kończy się to taką ilość nadprogramowych przecinków, że szkoda gadać :D
Pozdrawiam! :))
Dzień dobry
Wreszcie Casandra zaczyna mieć swoje zdanie. Nawet z Aniołem udaje jej dyskutować. Dean podskakuje jak kogucik. Dobrze, że Jo jest po stronie Cassie. Co dalej z tym aniołem?
Pozdrawiam serdecznie
Na początek kilka drobiazgów:
„kroplom deszczu, uderzającym o parapet.” – bez przecinka
„Dean pewnie i tak, nie podzieliłby się ze mną informacjami” – jak wyżej
„Jo wielokrotnie zapewniała, że dom jest solidnie zrobiony i nie ma opcji, aby spadł nam sufit.” – pocieszające :)
„I, czy on nim rzeczywiście jest?” – ja bym tu nie postawiła przecinka
„Nie wiem czy mogę.” – przecinek przed „czy”
„ta rozmowa jest bezsensu” – bez sensu*
„Zamiast odpowiedź” – odpowiedzi*
„bo chwilę później, chowałam dłoń między nogami” – bez przecinka
„Doskonale wiesz, że graniem bohaterki niczego nie ugrasz.” – graniem, ugrasz – poszukałabym synonimu
„jednocześnie, tak bardzo upośledzonym umysłowo” – bez przecinka
Dean nadal mi się podoba. Lubię takich bohaterów. Castiel jeszcze jest zagadką, ale zrobił dobre wrażenie. Jak na razie tylko Jo wypada blado, ale to pewnie dlatego, że poświęcasz jej mało uwagi.
Podsumowując, kolejny interesujący rozdział, więc ocena ode mnie jest oczywista. ;)
Pozdrawiam serdecznie. :)
Dzięki!
Kurde, a tak się starałam z tymi przecinkami... i znowu wyszło jak zawsze...
O Jo będzie więcej później :) Na razie trzymam ją trochę w cieniu, ale to stan chwilowy.
Jeszcze raz dzięki! I pozdrawiam :)
Komentarze (19)
Pozdrawiam!
Pozdrawiam.
Castiel pojawia się dopiero w 4 czy 5 sezonie, więc jeszcze sporo odcinków przed Tobą :)
Dzięki, że wpadłaś! :)
Pozdrawiam ciepło!
Pozdrawiam!
I pojawił się tajemniczy Castiel, któremu Dean miał skopać anielski tyłeczek. Akcja powoli, acz postępowo pnie się do przodu. W ogóle, zazdroszczę Ci tego, że udaje Ci się tworzyć nowe rozdziały w tak krótkich odstępach czasowych i w dodatku są dobre. Ja nim się zabiorę, nim poukładam akcję, nim dopieszczę, nim doprawię, to łolaboga.
Pięć jak zwykle i wincyj wrażliwego Deana (wiem, że wybiegam w przyszłość).
Pozdrawiam!
Ja jak zaczynam dopieszczać... hmm, kończy się to taką ilość nadprogramowych przecinków, że szkoda gadać :D
Pozdrawiam! :))
Wreszcie Casandra zaczyna mieć swoje zdanie. Nawet z Aniołem udaje jej dyskutować. Dean podskakuje jak kogucik. Dobrze, że Jo jest po stronie Cassie. Co dalej z tym aniołem?
Pozdrawiam serdecznie
Anioł będzie już w kolejnej części :) I tak, Dean podskakuje. Aż za bardzo!
Pozdrawiam :))
„kroplom deszczu, uderzającym o parapet.” – bez przecinka
„Dean pewnie i tak, nie podzieliłby się ze mną informacjami” – jak wyżej
„Jo wielokrotnie zapewniała, że dom jest solidnie zrobiony i nie ma opcji, aby spadł nam sufit.” – pocieszające :)
„I, czy on nim rzeczywiście jest?” – ja bym tu nie postawiła przecinka
„Nie wiem czy mogę.” – przecinek przed „czy”
„ta rozmowa jest bezsensu” – bez sensu*
„Zamiast odpowiedź” – odpowiedzi*
„bo chwilę później, chowałam dłoń między nogami” – bez przecinka
„Doskonale wiesz, że graniem bohaterki niczego nie ugrasz.” – graniem, ugrasz – poszukałabym synonimu
„jednocześnie, tak bardzo upośledzonym umysłowo” – bez przecinka
Dean nadal mi się podoba. Lubię takich bohaterów. Castiel jeszcze jest zagadką, ale zrobił dobre wrażenie. Jak na razie tylko Jo wypada blado, ale to pewnie dlatego, że poświęcasz jej mało uwagi.
Podsumowując, kolejny interesujący rozdział, więc ocena ode mnie jest oczywista. ;)
Pozdrawiam serdecznie. :)
Kurde, a tak się starałam z tymi przecinkami... i znowu wyszło jak zawsze...
O Jo będzie więcej później :) Na razie trzymam ją trochę w cieniu, ale to stan chwilowy.
Jeszcze raz dzięki! I pozdrawiam :)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania