Niebieska róża
Szczerość, prawda, wyjątkowość...
W tych czasach jest to coś niezwykle rzadkiego. Zachowujemy się, ubieramy się i jesteśmy jak niebieskie róże, ale tak naprawdę, szczerze, w rzeczywistości jesteśmy: różowi, czerwoni, herbaciani...
Niestety, chcąc być lubianymi, szanowanymi i popularnymi, tracimy swoją wyjątkowość.
Zmieniamy swoją barwę na niebieską.
Myślimy, że właśnie teraz jesteśmy kimś, lecz tak naprawdę giniemy w ogrodzie pełnym innych niebieskich róż...
Lecz tam,
Tam w oddali, widzę jedną, piękną, białą różę.
Białą różę nie wstydzącą się tego, jaka jest naprawdę.
Jedną silną, wyjątkową różę, która uważa za prawdziwą wyjątkowość nie to, jakimi chcą nas inni, ale to jakimi chcemy siebie my.
Nie chce być jedną z tych niebieskich, zakłamanych róż.
Chcę być szczerą, prawdziwą sobą, nie wstydzącą się tego, jaka jest i nie bojącą się odrzucenia...
Komentarze (12)
Nie wypłacisz się mi dziubasku ;*
Xd
Według mnie najważniejsze jest to by zawsze być sobą bez względu na to co mówią i myślą inni
Stać się lepszym.
Lepszym sobą... :)
Napisałam pod twoim wierszem, że "[...] uważam, że ja to jednak nie umiem pisać" miałam bardziej na myśli to, że nie jestem zbyt dobra w pisaniu tekstów rymowanych (jakoś zawsze ciężko mi się te rymy wymyśla tak, żeby pasowały do całości).
A tak jak zrozumiałeś to Ty, że ogólnie uważam, że piszę słabo (wszystko). To ja uważam, że nie jestem ani zła, ani dobra w pisaniu. Znajduje się tak gdzieś pomiędzy. Więc chyba, raczej dobrze. Tym bardziej, że do teraz opublikowałam na opowi tylko trzy "wiersze" (o ile mogę nazwać je wierszami) z czego dwa w zeszłym roku i przez ten cały czas nie udało mi się (przez brak weny) napisać nic a nic, to sądzę, że jednak tak bardzo "nie wyszła z formy" xd
I dziękuję za 5 :)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania