Poprzednie części: nieciągłość

nieciągłość

wędrowałem po cudzych snach

od szczęścia do strachu

przez niewinność i miłość

ściana z czerwonej cegły

zaczęła przechodzić w lata

z poderżniętym gardłem

rozpaczliwie rzucam ramionami

budzę się w obcej utopii

pod powierzchnią wód płodowych

niżej i niżej aż do ostatniego haustu

czas zamienia się w krzyk albo spokój

nieciągłość
Autor: Jacom JacaM
Czytano 232 razy
Data dodania: 05.03.2020

Średnia ocena: 3.2 Głosów: 9

Zaloguj się, aby ocenić29

Komentarze (7)

wicus 05.03.2020
Trudno oceniać wiersze (szczególnie kiedy jest się nowicjuszem na opowi.pl), więc powiem tylko, że podoba mi się zakończenie, a zdecydowanie mi się nie podoba literówka (bo trudno tu chyba mówić o czymś innym), z początku: "od szczęściu".
Szpilka 05.03.2020
"wędrowałem po cudzych snach
od szczęściu do strachu
przez niewinność i miłość
ściana z czerwonej cegły
zaczęła przechodzić w lata"

Dobre i oryginalne, druga strofa zbyt makabreskowa dla mnie ?
Piotrek P. 1988 05.03.2020
Tekst podobny do jakiegoś koszmarnego snu, 5, pozdrawiam :-)
JamCi 05.03.2020
Tu byłem, coś rozumiałem, albo tylko mi się zdawało. Dobre. I smutne bardziej niż smutne.
betti 05.03.2020
JamCi to w końcu jesteś chłopcem czy dziewczynka, bo to kolejny już raz, kiedy wypowiadasz się w rodzaju męskim... dziwne.
jagodolas 06.03.2020
Druga rzeczywiście mocna..zostają obrazy w głowie
Dekaos Dondi 06.03.2020
J J→To jest to:)→Pozdrawiam:)

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania