Niezwyczajnie i zwyczajnie

Był dzień i minął,

Była miłość i przeszła,

A świat toczy się dalej od wiersza do wiersza.

Nie polubisz jednego miejsca i nie zamkniesz za sobą drogi.

Nie sercem, lecz zapałką rozpalaj codzienny ogień…

Niezwyczajnie i zwyczajnie
Autor: Klementyna
Czytano 307 razy
Data dodania: 17.06.2019

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • betti 17.06.2019
    To jest przykład, że można zwyczajnie i mądrze napisać wiersz. Krótko, ale jak treściwie. Nie stawiam na ogół ocen, ale tu zrobię wyjątek.

    Pozdrawiam.
  • Klementyna 17.06.2019
    Dziękuję - tak zwyczajnie, ale jest mi bardzo miło, że podobał się mój wiersz :)
  • Kjow 18.06.2019
    Całość wiersza niezbyt wyróżniająca się w tłumie, no, może jedynie swoją zwięzłowatością. Ale... Ale! Ostatni wers wbija w fotel (albo krzesło: jak sobie kto siedzi)! Nie hiperbolizuję: nie wiem czy umyślnie, czy nie, ale stworzyłeś dobry aforyzm, myślę, że nawet na poziomie mistrza Stanisława Jerzego Leca. Z wrażenia sobie go zapisałem aż. Za właśnie tę samą końcówkę masz piąteczkę. Pisz dalej, proszę!
  • Klementyna 19.06.2019
    Dziękuję :) Ten wiersz ma już wiele lat. Przeleżał w szufladzie jak kilka innych opowiadań, aż ktoś "wygładził pióra moich skrzydeł" żeby mogły znów wznieść się do lotu :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania