Noc zapadła

Noc zapadła głucha, dając znak, że to już zima

Smutek w kącie się przebudził, i naszych serc się trzyma,

Pierwszy śniegu płatek zabił ostatnie pączki róży

Minie znowu kawał czasu, zanim się przebudzi.

 

Wietrze nieś, moją pieśń światu

O tym, jak stanął przeciw bratu

Gwiazdko nocy, Gwiazdko Polarna

Świeć na losem ludzi,

Których żądza władzy ogarnia

I nie daje się obudzić.

 

Deszczu proszę, zmyj me winy

Popełnione w imię prawdy,

Bo jestem tylko jednym z ludzi,

Który przestał się łudzić,

Że bez kłamstwa, że bez zbrodni

Nie możemy być wolni i swobodni.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (7)

  • Tina12 06.08.2017
    Dzięki za anonimowe 5.
  • Angela 06.08.2017
    " jednym ludzi" - zjadłaś "z", poza tym bardzo nostalgiczny, smutny wiersz. Całkiem w moim klimacie : ) 5
  • Tina12 06.08.2017
    Dzięki za wizyte. Lece poprawić.
  • Ewcia 07.08.2017
    Bardzo nostalgiczny wiersz, fajnie napisany .5
  • Tina12 07.08.2017
    Dzięki
  • Pasja 09.08.2017
    Fajnie i nastrojowe, chociaż smutek to coś w tym wierszu porusza. Pozdrawiam 5
  • betti 09.08.2017
    Nie uczysz się na błędach, bo dalej robisz takie same, nawet literówek nie poprawiasz. Piszesz pod rym, często gubiąc sens. Nie wiem o co Ci chodzi z tym pisaniem. Piszesz aby pisać?

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania