Poezja to taka sztuka, w której łatwo o nadinterpretacje. Jakże ten wiersz pobudza moją wyobraźnię i tych parę wersów stworzyło w mojej głowie całą historią. Najbardziej do gustu przypadły mi dwie ostatnie zwrotki.
Od razu nasunęła mi się teoria bliźniaczych dusz i moment rozłączenia, kiedy jedna z nich dryfuje sobie już w świecie metafizycznym, a druga czeka, by po jakimś czasie do niej dołączyć i znów móc na siebie wzajemnie spoglądać. Uf, no i skończyłam. Takie czytanie ciągiem prawie jak za pierwszym razem :) Ogólnie jestem bardzo zadowolona, podobały mi się bardzo Twoje teksty - bardzo dopracowane i przemyślane, ALE! Gdzie się podziała fala myślników? :D Tutaj już ostatnia piątka. Chyba zrobiłam się zbyt łagodna :(
Komentarze (8)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania