Nowy świat

Zamykam swe oczy i umieram. Zmartwychwstaję w nowym świecie.

Wszystkie łzy zamieniły się w ocean. Po wspomnieniach zostały tylko pomniki.

Jestem dzisiaj czysty. Nic nie zatruwa mojego umysłu.

Wychodzę z grobu, aby dostrzec piękno tego świata. Blask jasnego słońca oślepia mnie.

Wiatr delikatnie muska moje dłonie. Dookoła mnie spadają zielone liście.

W oddali słyszę kojący śpiew ptaków. Serce spokojne bije, już nie skamieniałe.

Wykonuję kolejny krok, a każdy krok rozpoczyna nowe życie. Słowo zamienia się w czyn.

Z czynów powstają nowe rzeczy. Jedną myślą buduje górę.

Wchodzę na jej szczyt i podziwiam. Świat, który uspokaja mnie.

Na niebie tylko samotne słońce. Jego promienie ogrzewają moje lodowate ciało.

Siedzę pod drzewem lecz samotnie. Czuje w sobie pustkę.

Ogromny świat bez niczego. Jestem w nim tylko ja.