Nurt uczuć
Wodospady Wiktorii
Są dalej stąd
Ale słychać ich szum
W moich uczuciach
Serce nie sługa
A drżenie mych rąk
Wskazuje że je coś jeszcze porusza
Faluje i mąci
Zakłóca ten nurt
Męczy się serce i dusza
Chce być jak kamień
Nie ruszać się już
Nie wzdycha , nie płakać, nie tęsknić
Zapomnieć, wymazać, wyrzucić je stąd
Skasować to wszystko z pamięci..!
Następne części: Nurt życia
Komentarze (3)
w szumie uczuć
drżą dłonie
nurt porywa
raniac kamienie
tylko blizny
nie dają zapomnieć
i bolą
jakby nie było jutra
Tak mi się jakoś ułożyło...
Czwóreczka z plusem :-)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania