Wiersze <*> Oɢяóɗ
?Ogród ?
Ciepła poświata promieni w ogrodzie, rozkwita nieustannie.
W oczku wodnym czas nie płynie.
Pod błękitnym sklepieniem, jabłonie i czereśnie, oczekiwaniem malują korony.
Wiatr unosi pszczoły w kolorze pyłku i miodu.
Barwne krople niczym ćmy, stukają o krawędzie brzasku.
Lecących gęsi szybowanie tworzy klucz wiolinowy.
Nasiona dźwięku pieszczą kwiaty, brzmieniem nadchodzących chwil.
Skowronek o poranku, zdejmuje ze skrzydeł krwawe ciernie.
Frunie wysoko, przeistoczony, w kierunku swojej pieśni.
Bielą się w kłosach początki chleba.
Czas znowu płynie.
Poza horyzont pojmowania.
Róże kolcami nie zdołały go zatrzymać.
Źródło tajemnic oddało cząstkę ziemi.
By z dwóch części ogrodu przeminęła jedna.
?
Komentarze (2)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania