O miłości cz.1

Miłość to jedynie śpiew ptaków o poranku, żępolenie muzyków, bohomazy na kartce poetów, wyśniony stan permanentnego niebytu, stukot w głowę otrzeźwionych z fałszywego błogostanu ludzi, urojona paranoja szaleńców.Miłość to proszę państwa tylko urojona w naszych głowach potrzeba przyciągnięcia na siebie czyjejś uwagi, mityczna i nieosiągalna utopia niczym atlantyda czy inny cud świata który się nie wydarzył a mimo to krążą o nim do dziś legendy, w które wierzy jeszcze bardzo dużo ludzi i wreszcie miłość to tęsknota za tym czego nigdy nie osiągnięmy i nie zdobędziemy, coś co chce mieć każdy, ale nigdy tego nie dostanie.W miłości liczy się to czego nie ma i nie będzie, coś co nie nadejdzie i nie da nam ukojenia, ale da nam za to chwilowe nadzieje i wskrzesi w nas wiarę, dzięki czemu pociapiemy jeszcze parę lat więcej i nie będzie korcić nas potrzeba ukrócenia swego żywota.