Mam problem z taką formą antropomorfizacji czy animizacji wobec stworzeń, które niesłusznie sprowadzono do pejoratywnych odniesień charakterologicznych - cech ludzkich. Jest to w/g mnie nieuczciwej natury obrazowanie - bezzasadne epatowanie przekazem podprogowym.
"a wśród ludzi
czysto cicho" - katharsis jest złudzeniem, wymuszoną symboliką, która stanowi kontrast dla pierwszej zwrotki. Rytualnego, wyimaginowanego oczyszczania - pozostającego nieosiągalnym pragnieniem.
Jednak dążenie takie jest imperatywem dla dalszej harmonii. Pzdr.
Nie ma tu ani antropomorfizacji ani animizacji. Antropomorfizacja to przypisywanie cech ludzkich pojęciom abstrakcyjnym, zjawiskom lub przedmiotom, ale nie istotom żywym. Animizacja to z kolei przypisywanie przedmiotom martwym, zjawiskom natury lub pojęciom abstrakcyjnym właściwości żywych istot. Także zawsze jest to przypisanie cechy obiektowi innemu niż ożywiony. Błąd często spotykany na amatorskim poziomie literackim, jednak na szczeblu akademickim traktowany jak ortograf w pisowni. W tekście jest relacja świnia-człowiek, zatem obydwa obiekty są ożywione.
Nie ma tu ani nieuczciwego obrazowania, ani przekazu podprogowego. Sprawność językową opisują trzy parametry: co się mówi, do kogo się mówi i w jakiej sytuacji. Wypadkową tych trzech uwarunkowań jest sposób wypowiedzi. Wiersz pisany jest w języku polskim, w którym słowo świnia w odniesieniu do człowieka jest etycznie jednoznaczne i w wyniku uzusu społecznego powszechnie zrozumiałe, co jest podstawą przekazu językowego. Przekaz jest więc bardzo precyzyjny i nie niesie podprogowych treści. Nie jest to również krzywdzenie zwierząt, ponieważ to, co przystoi zwierzęciu i jest u niego normalne, nie zawsze przystoi człowiekowi. Zdanie "kwiczysz jak świnia" w żaden sposób nie obraża zwierzęcia, ale określa stosunek do człowieka.
Katharsis w wierszu nie jest żadnym złudzeniem, bo pustynia jest jak najbardziej osiągalną przestrzenią i nie ma tu żadnej wymuszonej symboliki, bo nie ma w ogóle symboliki (ścisłe pojęcie symbolu jest bardzo trudne do wyjaśnienia i pominę tutaj dywagacje na ten temat).”Dążenie takie jest imperatywem do dalszej harmonii". To zdanie jest z kolei absurdalne, bo nie ma dalszej i bliższej harmonii, nie ma też żadnego imperatywu, którego cechą jest bezdyskusyjność. A przecież rytualne oczyszczenie może mieć różne formy, nie tylko pustynny piasek. Może to być na przykład mykwa, muzyka, taniec. Także pojęcie imperatywu użyte zostało w komentarzu sposób błędny.
Proponuję sięgnąć do podręczników akademickich z zakresu teorii literatury oraz prac opisujących logikę zdań. W przypadku tych drugich wymagana będzie trochę większa wiedza niż podstawowa z zakresu logiki formalnej i teorii zbiorów.
Dziękuję za komentarz.
Zmusiłeś mnie do sięgnięcia po wsparcie logistyczne.
Antropomorfizacja lub antropomorfizm – zabieg językowy, polegający na nadawaniu niebędącymi ludźmi przedmiotom, pojęciom, zjawiskom, ZWIERZĘTOM! itp. cech ludzkich i ludzkich motywów postępowania. Często odnosi się do wyobrażenia bogów na obraz i podobieństwo człowieka. Wikipedia
Co do animizacji, to aczkolwiek niechętnie, muszę się zgodzić iż dotyczy nadawania przedmiotom martwym lub abstrakcyjnym właściwości - istot żywych, ehem.
Właśnie to, oczywiste dla Ciebie, porównanie człowieka i wieprza w sensie negatywnym:
"zmieniając człowieczeństwo
na ryj mlaskającej świni" - zachęciło mnie do skomentowania wierszyka ponieważ uważam, że jest w wysokim stopniu krzywdzące dla owych ssaków. Już biblijnie zostały potraktowane jako symbolika nieczystości, wszeteczeństwa itd. :(
Niektóre stworzenia zyskały status "zwierząt towarzyszących", lecz nie ma co się oszukiwać - wieprzowina na talerzu jest bardziej potrzebna niż biegająca po mieszkaniu - jak pies czy kot. A jest wiadomym iż są to bardzo inteligentne istoty - genetycznie, immunologicznie niezwykle bliskie ludziom, wręcz nieobyczajnie podobne. Z racji tego nawet jako ewentualni dawcy organów wewnętrznych dla ludzkości.
Wychodzi na to, że w konfrontacji z Twoją twórczością będę bardziej zachowawczy - odnośnie precyzowania pojęć komentatorskich, ponieważ jesteś niezwykle wymagającą osobowością :) Pozdrawiam
Wikipedia, chociaż stanowi bardzo cenne repozytorium wiedzy, nie jest rzetelnym źródłem informacji. Może służyć albo do uzyskania migawkowego zasobu wiadomości albo jako materiał wstępny ułatwiający pracę z innymi źródłami. Dla faktycznego uporządkowania materiału z danej dziedziny najlepiej byłoby skorzystać z czytelni i podręczników akademickich lub skontaktować się z naukowcem katedry, ale można też przeszukać Internet i znaleźć strony prowadzone przez profesjonalistów lub rzetelnych fascynatów. Zadałem sobie trud i znalazłem przykładowy adres, który powiela wiedzę akademicką odnośnie problematyki antropomorfizacji i animizacji :
Sytuacja, którą mamy w wierszu nie jest ani animizacją ani antropomorfizacją, ale alegorią, ponieważ odpowiada działaniu polegającym na przyszyciu (lub jakimkolwiek innym sposobie umieszczenia) ryjka świni człowiekowi. Nawiasem mówiąc, pod wpływem prowadzonej dyskusji zmieniłem "człowieczeństwo" na "twarz człowieka". I to tutaj dotykamy pojęcia symbolu. Ryj świni jest symbolem nieostrego zestawu ludzkich cech negatywnych, a ponieważ ryjek został umieszczony zamiast twarzy człowieka, więc powstał twór w rzeczywistości nie istniejący w przyrodzie. Twór alegoryczny.
Dlaczego akurat świnia stała się symbolem cech negatywnych trudno powiedzieć, ale temat wart jest badań.
Twierdzenie, że już w Biblii świnia stała się symbolem wszelkiego wszeteczeństwa jest nie tylko nieporozumieniem, ale bzdurą. Z operowaniem pojęciem symbolu trzeba bardzo uważać, a w odniesieniu do Biblii szczególnie. Przy analizie tej części komentarza nie widzę innej możliwości jak oparcie się na tekście źródłowym zarówno pod względem historycznym jak i językowym, czyli na Torze, którą chrześcijanie, po dorzuceniu kilku wygodnych fragmentów z ksiąg obocznych, nazwali "Starym Testamentem". Nie mówi się o świni w Torze jako o symbolu czegoś nieczystego, wszetecznego, ale po prostu jako o zwierzęciu, którego mięso jest nieczyste, czyli niezdatne do jedzenia, a tym samym do składania ofiary. Tę cechę określa się słowem טמא (tame), a cały wers brzmi:
את החזיר כי מפריס פרסה הוא ושסע שסע פרסה והוא גרה לא יגר טמא הוא לכם
(et hachazir ki mafris parsa hu wesaa szesa parsa wehu gerah lo igar tame hu lachem).
Świnia (chazir) ponieważ ma rozczepione (parsa) kopyto i rozczepioną racicę i nie przeżuwa, będzie nieczysta (tame) dla was.
I następne wersy, które zabraniają jedzenia świnki:
מבשרם לא תאכלו ובנבלתם לא תגעו טמאים הם לכם
(Mibesaram lo tochlu uweniwlatam lo tigeu tmeim hem lachem)
Z mięsa (ich) nie jedzcie i nietykalna jest ich padlina (נבלה - newela) dla was.
Do języka hebrajskiego na stałe weszło słowo chazir jako coś zakazanego, a basar chazir (בשר חזיר) to wieprzowina, czyli w dosłownym tłumaczeniu mięso zakazane.
Natomiast podłość w języku hebrajskim to padlina (ale nie świnia) z drobniutką różnicą fonetyczną (נבלה – newala)
Za nieczyste rytualnie Tora uznaje również zająca, królika, wielbłąda, i jeszcze parę innych.
Nie wolno zatem jeść i dotykać padliny, ale to nie znaczy, że te zwierzęta są złe i że należy ich się wystrzegać.
Nie jestem wegetarianinem, ale wieprzowiny nie biorę do ust. Nie mam natomiast żadnego problemu z pogłaskaniem prawdziwej dużej świnki (miałem okazję), czy wielbłąda, królika albo zająca (których również nie zjem), podobnie moi znajomi. To nie jest żaden symbol nieczystości jako takiej w Biblii (w Torze), ale określenie zbioru pokarmów nie nadających się do zjedzenia.
Podsumowując: alegoryczna ludzka świnia ma ze świnią tyle wspólnego, co rak z rakietą.
Szkoda, że komentarz zarówno pierwszy jak i drugi był tak bliski odkrycia zupełnie innej karty w wierszu, ale zatrzymał się na pozornym problemie etycznym. Niemniej dziękuję za dyskusję.
*Tłumaczenia z języka hebrajskiego i transliteracja własne.
Ok, wymieniliśmy się poglądami w tej subtelnej materii, której zaczynem stał się powyższy wiersz :) Kiedyś interesowałem się religią, była to próba zrozumienia tego, czego najprawdopodobniej nie potrafi większość duchowieństwa, a więc związek treści biblijnych z księgami Tory jest mi znany.
Bardziej traktuję obie te pozycje jako - historyczny spadek (bardzo racjonalny w ówczesnej rzeczywistości), niż aktualny wyznacznik zasad postępowania. Obie te księgi nie są aktualizowane a jedynie podlegają interpretacji. Cel tych przekazów zmieniał się w zależności od zaplanowanych korzyści instytucjonalnych i często miał haniebny charakter.
Wiki nie jest dla mnie omnibusem wiedzy, potrafię być sceptycznym w każdym temacie.
Również dzięki za dyskurs :)
Dobrze jest raz na jakiś czas kogoś ukontentować. Nie lubię tego słowa, nie wiem dlaczego. Wolę zwykłe zadowolenie. Dzięki za komentarz i za "no proszę".
Komentarze (16)
"a wśród ludzi
czysto cicho" - katharsis jest złudzeniem, wymuszoną symboliką, która stanowi kontrast dla pierwszej zwrotki. Rytualnego, wyimaginowanego oczyszczania - pozostającego nieosiągalnym pragnieniem.
Jednak dążenie takie jest imperatywem dla dalszej harmonii. Pzdr.
Nie ma tu ani nieuczciwego obrazowania, ani przekazu podprogowego. Sprawność językową opisują trzy parametry: co się mówi, do kogo się mówi i w jakiej sytuacji. Wypadkową tych trzech uwarunkowań jest sposób wypowiedzi. Wiersz pisany jest w języku polskim, w którym słowo świnia w odniesieniu do człowieka jest etycznie jednoznaczne i w wyniku uzusu społecznego powszechnie zrozumiałe, co jest podstawą przekazu językowego. Przekaz jest więc bardzo precyzyjny i nie niesie podprogowych treści. Nie jest to również krzywdzenie zwierząt, ponieważ to, co przystoi zwierzęciu i jest u niego normalne, nie zawsze przystoi człowiekowi. Zdanie "kwiczysz jak świnia" w żaden sposób nie obraża zwierzęcia, ale określa stosunek do człowieka.
Katharsis w wierszu nie jest żadnym złudzeniem, bo pustynia jest jak najbardziej osiągalną przestrzenią i nie ma tu żadnej wymuszonej symboliki, bo nie ma w ogóle symboliki (ścisłe pojęcie symbolu jest bardzo trudne do wyjaśnienia i pominę tutaj dywagacje na ten temat).”Dążenie takie jest imperatywem do dalszej harmonii". To zdanie jest z kolei absurdalne, bo nie ma dalszej i bliższej harmonii, nie ma też żadnego imperatywu, którego cechą jest bezdyskusyjność. A przecież rytualne oczyszczenie może mieć różne formy, nie tylko pustynny piasek. Może to być na przykład mykwa, muzyka, taniec. Także pojęcie imperatywu użyte zostało w komentarzu sposób błędny.
Proponuję sięgnąć do podręczników akademickich z zakresu teorii literatury oraz prac opisujących logikę zdań. W przypadku tych drugich wymagana będzie trochę większa wiedza niż podstawowa z zakresu logiki formalnej i teorii zbiorów.
Dziękuję za komentarz.
Antropomorfizacja lub antropomorfizm – zabieg językowy, polegający na nadawaniu niebędącymi ludźmi przedmiotom, pojęciom, zjawiskom, ZWIERZĘTOM! itp. cech ludzkich i ludzkich motywów postępowania. Często odnosi się do wyobrażenia bogów na obraz i podobieństwo człowieka. Wikipedia
Co do animizacji, to aczkolwiek niechętnie, muszę się zgodzić iż dotyczy nadawania przedmiotom martwym lub abstrakcyjnym właściwości - istot żywych, ehem.
Właśnie to, oczywiste dla Ciebie, porównanie człowieka i wieprza w sensie negatywnym:
"zmieniając człowieczeństwo
na ryj mlaskającej świni" - zachęciło mnie do skomentowania wierszyka ponieważ uważam, że jest w wysokim stopniu krzywdzące dla owych ssaków. Już biblijnie zostały potraktowane jako symbolika nieczystości, wszeteczeństwa itd. :(
Niektóre stworzenia zyskały status "zwierząt towarzyszących", lecz nie ma co się oszukiwać - wieprzowina na talerzu jest bardziej potrzebna niż biegająca po mieszkaniu - jak pies czy kot. A jest wiadomym iż są to bardzo inteligentne istoty - genetycznie, immunologicznie niezwykle bliskie ludziom, wręcz nieobyczajnie podobne. Z racji tego nawet jako ewentualni dawcy organów wewnętrznych dla ludzkości.
Wychodzi na to, że w konfrontacji z Twoją twórczością będę bardziej zachowawczy - odnośnie precyzowania pojęć komentatorskich, ponieważ jesteś niezwykle wymagającą osobowością :) Pozdrawiam
http://lukaszrokicki.pl/2009/02/27/animizacja-personifikacja-antropomorfizacja-alegoria/
Sytuacja, którą mamy w wierszu nie jest ani animizacją ani antropomorfizacją, ale alegorią, ponieważ odpowiada działaniu polegającym na przyszyciu (lub jakimkolwiek innym sposobie umieszczenia) ryjka świni człowiekowi. Nawiasem mówiąc, pod wpływem prowadzonej dyskusji zmieniłem "człowieczeństwo" na "twarz człowieka". I to tutaj dotykamy pojęcia symbolu. Ryj świni jest symbolem nieostrego zestawu ludzkich cech negatywnych, a ponieważ ryjek został umieszczony zamiast twarzy człowieka, więc powstał twór w rzeczywistości nie istniejący w przyrodzie. Twór alegoryczny.
Dlaczego akurat świnia stała się symbolem cech negatywnych trudno powiedzieć, ale temat wart jest badań.
Twierdzenie, że już w Biblii świnia stała się symbolem wszelkiego wszeteczeństwa jest nie tylko nieporozumieniem, ale bzdurą. Z operowaniem pojęciem symbolu trzeba bardzo uważać, a w odniesieniu do Biblii szczególnie. Przy analizie tej części komentarza nie widzę innej możliwości jak oparcie się na tekście źródłowym zarówno pod względem historycznym jak i językowym, czyli na Torze, którą chrześcijanie, po dorzuceniu kilku wygodnych fragmentów z ksiąg obocznych, nazwali "Starym Testamentem". Nie mówi się o świni w Torze jako o symbolu czegoś nieczystego, wszetecznego, ale po prostu jako o zwierzęciu, którego mięso jest nieczyste, czyli niezdatne do jedzenia, a tym samym do składania ofiary. Tę cechę określa się słowem טמא (tame), a cały wers brzmi:
את החזיר כי מפריס פרסה הוא ושסע שסע פרסה והוא גרה לא יגר טמא הוא לכם
(et hachazir ki mafris parsa hu wesaa szesa parsa wehu gerah lo igar tame hu lachem).
Świnia (chazir) ponieważ ma rozczepione (parsa) kopyto i rozczepioną racicę i nie przeżuwa, będzie nieczysta (tame) dla was.
I następne wersy, które zabraniają jedzenia świnki:
מבשרם לא תאכלו ובנבלתם לא תגעו טמאים הם לכם
(Mibesaram lo tochlu uweniwlatam lo tigeu tmeim hem lachem)
Z mięsa (ich) nie jedzcie i nietykalna jest ich padlina (נבלה - newela) dla was.
Do języka hebrajskiego na stałe weszło słowo chazir jako coś zakazanego, a basar chazir (בשר חזיר) to wieprzowina, czyli w dosłownym tłumaczeniu mięso zakazane.
Natomiast podłość w języku hebrajskim to padlina (ale nie świnia) z drobniutką różnicą fonetyczną (נבלה – newala)
Za nieczyste rytualnie Tora uznaje również zająca, królika, wielbłąda, i jeszcze parę innych.
Nie wolno zatem jeść i dotykać padliny, ale to nie znaczy, że te zwierzęta są złe i że należy ich się wystrzegać.
Nie jestem wegetarianinem, ale wieprzowiny nie biorę do ust. Nie mam natomiast żadnego problemu z pogłaskaniem prawdziwej dużej świnki (miałem okazję), czy wielbłąda, królika albo zająca (których również nie zjem), podobnie moi znajomi. To nie jest żaden symbol nieczystości jako takiej w Biblii (w Torze), ale określenie zbioru pokarmów nie nadających się do zjedzenia.
Podsumowując: alegoryczna ludzka świnia ma ze świnią tyle wspólnego, co rak z rakietą.
Szkoda, że komentarz zarówno pierwszy jak i drugi był tak bliski odkrycia zupełnie innej karty w wierszu, ale zatrzymał się na pozornym problemie etycznym. Niemniej dziękuję za dyskusję.
*Tłumaczenia z języka hebrajskiego i transliteracja własne.
Bardziej traktuję obie te pozycje jako - historyczny spadek (bardzo racjonalny w ówczesnej rzeczywistości), niż aktualny wyznacznik zasad postępowania. Obie te księgi nie są aktualizowane a jedynie podlegają interpretacji. Cel tych przekazów zmieniał się w zależności od zaplanowanych korzyści instytucjonalnych i często miał haniebny charakter.
Wiki nie jest dla mnie omnibusem wiedzy, potrafię być sceptycznym w każdym temacie.
Również dzięki za dyskurs :)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania