Oczajdusz Pozorny - fragment 3

[...]

Chciałem go minąć, lecz on złapawszy mnie kurczowo za nogawkę, ciągnął z całych sił, aż potknąłem się i upadłem. Nie spodziewałem się po karle takiej siły, lecz ja też byłem w niezbyt dobrej kondycji tak fizycznej, jak i psychicznej. Tak więc zmuszony ulec siadłem obok niego na bruździe i milcząc, czekałem co powie.

Karzeł spojrzał w zasnute niebo i dalej mnie kurczowo trzymając, rzekł.

— Opowiedziałem ci byłem o pewnym wędrowcu, który udał się w nieznane w poszukiwaniu nienazwanego. Jak się słusznie domyśliłeś, opowieść ta była o tobie. Nie wiem, czy zdajesz sobie sprawę z konsekwencji swoich poczynań — otóż wędrówki twoje zaburzają czasoprzestrzeń i mogą doprowadzić do równoległych kataklizmów. Bowiem twoje przemieszczanie się powoduje ubytki materii, a co gorsze także przestrzeni w określonych czterowymiarowych continuach. Ubytki przestrzeni skutkują w gigantycznych implozjach — przestrzeń gwałtownie uzupełniając braki, wytwarza potężne energie. Wybuchy termojądrowe są niczym w porównaniu z tym. Nie dotyka to nas bezpośrednio, bowiem wszystko jest w ruchu i pędzi po wykładniczych liniach. Twój śmieszny wzorek — jest tylko mrzonką — to inne wzory to opisują. W różnych zakątkach różnych kosmosów swoimi poszukiwaniami utraconego smrodu chyba, bo na pewno nie ładu, powodujesz katastrofalne wzrosty entropii, nie daj się wodzić za nos nieodpowiedzialnym szaleńcom.

Teraz już idź i przemyśl moje słowa. — To mówiąc, Oczajdusz położył się w bruździe i zamknął oczy, chwilę później rozległo się głośne chrapanie.

Wzruszywszy ramionami na tak dziwaczne słowa, które niby to miały coś ze mną wspólnego, ale nie bardzo rozumiałem co. Ja sprawcą kataklizmów kosmicznych? Chyba jedynie podczas snów, za które trudno odpowiadać. Wtedy faktycznie dzieje się ze mną coś niepokojącego. Jednak podświadomie opuszczać własną przestrzeń i naruszać kosmiczny ład, to zaprawdę, niezwykła umiejętność. Jeśli tak rzeczywiście miałoby się dziać, to jedynym wyjściem by było się zabić!

Z opuszczoną nisko głową, w końcu dowlokłem się do domu, nawet skrzypienie schodów nie zrobiło na mnie wrażenia, z ulgą padłem na łóżko i straciłem przytomność pozbawioną jakichkolwiek wizji.

Średnia ocena: 4.3  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (20)

  • Nuncjusz 22.09.2016
    Jak na razie bez emocji
  • Angela 22.09.2016
    No, ciekawe, nawet bardzo. Czegoś takiego u Ciebie jeszcze nie czytałam i podoba mi się co ślepka widzą na monitorze : ) 5
  • Angela 22.09.2016
    No, ciekawe, nawet bardzo. Czegoś takiego u Ciebie jeszcze nie czytałam i podoba mi się co ślepka widzą na monitorze : ) 5
  • Nuncjusz 22.09.2016
    Wow komentarz do potęgi drugiej
    Dziękuje :)
  • Tadeusz Sznuk 26.09.2016
    Piękne. Doskonale to wszystko ująłeś. Twój styl bardzo mi się podoba. Daje ci piątkę :)
  • Nuncjusz 26.09.2016
    Bardzo mi miło, że tak inteligentny Pan jak Tadeusz Sznuk mnie docenił :)
  • Ritha 16.04.2018
    „otóż wędrówki twoje zaburzają czasoprzestrzeń i mogą doprowadzić do równoległych kataklizmów. Bowiem twoje przemieszczanie się powoduje ubytki materii, a co gorsze także przestrzeni w określonych czterowymiarowych continuach” – kosmiczne klimaty, jeden z Twoich cyklicznych nurtów
    Początek i rozwinięcie fajnie nakręcaja się w kolejnych zawoalowanych zdaniach i opisach sytuacji, i nagle trach – kuniec. Rozumiem, ze zamiar, ale miała potencjał, żeby rozwinąć i pociągnąć to dłużej ;)
  • Nuncjusz 16.04.2018
    Zważ, że to fragmenty czegoś większego, a niedokończonego. Lania Ania była jednym z tych fragmentów, to też fragment jednej całości. A całość ma tytuł Dariusz pisze diariusz
  • Ritha 16.04.2018
    Nuncjusz a gdzie ta calosc? Pociachana na kawalki?
  • Nuncjusz 16.04.2018
    Ritha całość niedokończona, na moim dysku :)
    Może w takim razie wstawię. Pociachałem, bo nikt nie chciał czytać. Zresztą ciachanie, też niewiele dało
  • Nuncjusz 16.04.2018
    Ritha mam to podzielone na trzy części. Daewno nie zaglądałem i nie wiem, czy przypadkiem, te fragmenty nie zostały nieco rozbudowane w porównaniu z pierwowzorem
  • fanthomas 16.04.2018
    A gdzie fragment pierwszy bo nie widzę linków
  • Nuncjusz 16.04.2018
    Bo różne tytuły
    Szukaj Anioła
  • fanthomas 16.04.2018
    ale ciekawe nawet
  • marok 21.10.2019
    No ucięte jak na fragment przystało. Próbuję być optymistyczny bo ta końcówka rozbudziła apetyt i trochę mi zabrakło więcej bo się tak dobrze rozkręcało. Ale ogólnie fragment dobry, choć postawiłbym go na drugim miejscu razem z fragmentem z aniołem. Na pierwszym zdecydowania Łania :)
  • Nuncjusz 22.10.2019
    Te trzy fragmenty miały być czymś więcej, ale ja nie mam cierpliwości do dłuższego pisania.
    A toś wygrzebał, w sumie, to jest do wywalenia
  • marok 22.10.2019
    Nuncjusz zdążyłem w porę żeby przeczytać :)
  • Nuncjusz 22.10.2019
    marok jest do usunięcia, tylko problem w tym, że mi się nie chce usuwać, więc jeszcze raczej powisi, ku utrapieniu :)
  • marok 22.10.2019
    Będzie straszył niczego nieświadomych wędrowców

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania