Oczy duszy

Powoli chyba schodzę na dno, idąc w stronę szczytu,

Czy nie potraficie dostrzec, że i ja potrzebuję pomocy?

Chyba tylko tego potrzebuję.

Omijacie moje ślepego wzroku,

On dla was jest niczym ostrze.

Dlaczego nie potraficie spojrzeć na moją duszę?

Dzień dla mnie nigdy nie nastaje,

Panuje w moim świecie wieczna noc.

Uratujesz moje słońce?

Uwierz mi na słowo, że nie jestem bogiem,

Chciałbym wszystkim pomóc, lecz zapominacie o mnie.

Czy jeszcze ktoś o mnie pamięta?

Każdy kolejny wdech przepełnia siarka,

Wy ciągle tego nie dostrzegacie.

Uwierzycie gdy powiem, że mam dosyć?

Moje siły zaczynają się kończyć,

Bez Ciebie mój wieżowiec zamienia się w gruz.

Czy dasz mi jeszcze jedną szansę?