Od dziś

Od dziś udaję, że jestem normalna

Zaś wszystko co było odeszło w niepamięć.

 

Od dziś udaję, że jestem normalna

I sztorm uczuć sprzecznych więcej mnie nie złamie.

 

Od dziś udaję, że jestem normalna

Że nie boję się w kątach pokoju ciemności.

 

Od dziś udaję, że jestem normalna

Dziurę w sercu zatkam barwami przyszłości.

 

Od dziś udaję, że jestem normalna

Mam przyjaciół, którym zależy na mnie.

 

Od dziś udaję, że jestem normalna

I to nie łzy, to tylko deszcz po policzku płynie.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 16

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (33)

  • TeodorMaj 03.06.2016
    Bardzo emocjonalny wiersz. Aż boli jak się czyta. Nie napiszę, że jest piękny (chociaż jest) bo w tym przypadku chyba nie powinienem tego pisać. Zostawiam 5
  • Angela 03.06.2016
    Bardzo dziękuję Teodorze.
  • Ritha 03.06.2016
    I ta końcówka... 5 ode mnie również:)
  • Angela 03.06.2016
    Dziękuję ślicznie : )
  • Alicja 03.06.2016
    Dołączam się 5
  • Angela 03.06.2016
    Bardzo dziękuję : )
  • Tina12 03.06.2016
    Tyle emocji w tak kródkim wierszu.
    5
  • Angela 03.06.2016
    Serdeczne podziękowania :)
  • Billie 03.06.2016
    O matko, jaki piękny... Końcówka jest przepiękna, nie wiem co powiedzieć... Tyle emocji. Powtórzenia robią tutaj dobrą robotę :) Wielkie 5 ode mnie :)
  • Angela 03.06.2016
    Oj, bardzo dziękuję, jestem trochę zaskoczona tak pozytywnymi opiniami : )
  • Piękny i mocny, jak dźwięk uderzonej stali. Pytanie tylko dla kogo udajemy...?
    Bardzo mi się spodobał :)
  • Angela 03.06.2016
    Udajemy dla samych siebie, jeśli uwierzymy we własne kłamstwa, może staną się bardziej prawdziwe.
    Bardzo dziękuję : )
  • Angela, myślę, że czasem udajemy też dla kogoś, bo ktoś potrzebuje nas silnymi i niepokonanymi ;)
  • Angela 03.06.2016
    marcepanowypotwor, tak również czasem bywa : )
  • stary marzyciel 03.06.2016
    ..5
  • Angela 03.06.2016
    Dziękuję Marzycielu : )
  • alfonsyna 03.06.2016
    Podoba mi się, że całość opiera się o ten jeden powtarzający się wers - tak naprawdę to właśnie on nadaje odpowiedniego znaczenia całemu wierszowi. No i chyba nie mogłaby mi się nie spodobać ta ostatnia zwrotka... Czuć emocje, a to bardzo ważne. 5 :)
  • Angela 03.06.2016
    Dziękuję Alfonsyno, czasami tak właśnie się czuję, że tylko udaję normalność : ) 5
  • alfonsyna 03.06.2016
    Angela, chyba każdy takiego uczucia czasem doświadcza, chociaż tak naprawdę "normalność" też jest trochę kwestią postrzegania - ilu ludzi, tyleż i definicji. ;)
  • Angela 03.06.2016
    alfonsyna tak sobie myślę, że fajnie by było wypośrodkować, nie być nienormalnym, ani
    nadmiernie normalnym (nudnym) : )
  • alfonsyna 03.06.2016
    Angela, ja się staram trzymać przeświadczenia, że każdy człowiek jest ciekawy na swój sposób - tylko nie u każdego łatwo to zauważyć. :D
  • ausek 03.06.2016
    Też podoba mi się powtarzający się wers. Z każdym kolejnym czekałam na to, czym tym razem mnie oczarujesz i zaskoczysz. A co do udawania, hm, każdy czasami zakłada maskę, bo tak trzeba, bo ktoś tego od nas oczekuje. Prawdziwe słowa zgrabnie zebrane razem dały ciekawy efekt. ;) 5
  • Angela 04.06.2016
    Ausek, gorąco dziękuję za miły komentarz : )
  • Rasia 04.06.2016
    "Zaś wszystko co było odeszło w niepamięć." - tutaj "co było" ubrałabym we wtrącenie
    Ostatnia strofa skojarzyła mi się ze słowami piosenki "Szczęśliwa" zespołu IRA. "To tylko deszcz, nie moje łzy" - tak śpiewali. Mnie również podobał się powtarzający wers, całkiem ładnie Ci te wiersze wychodzą :)) Zostawiam piąteczkę z małym minusem.
  • Angela 04.06.2016
    Dziękuję Rasiu, pisząc nie myślałam o żadnej piosence, i właśnie przypomniałaś mi o tym kawałku.
    Muszę przyznać, że kiedyś bardzo go lubiłam : )
  • Niepasteryzowany 05.06.2016
    Każdy w życiu ma takie chwile, że chce o czymś zapomnieć, przekreślić. Ten wiersz oddaje to w 100%. 5.
  • Angela 05.06.2016
    Serdeczne dzięki : )
  • candy 05.06.2016
    "Dziurę w sercu zatkam barwami przyszłości." - piękne :) 5
  • Angela 05.06.2016
    Dziękuję : )
  • KarolaKorman 05.06.2016
    Tyle emocji, cierpienia i woli przetrwania, pięknie 5 :)
  • Angela 05.06.2016
    Dziękuję Karolka : )*
  • Była rockmana 20.06.2016
    Całość bardzo przyjemna, choć trudna... Jedynce, co "rzuciło" mi się w oczy to to, że nie zaczyna się raczej wersu od "Że", chyba, że chciałaś kontynuować jeszcze poprzednie zdanie, to wtedy z małej litery i po przecinku :) Ale całość do mnie trafia przekazem, też wydaje mi się, że jestem jakoś odmienna od ludzi, których spotykam na swej drodze... Pozdrawiam Cię serdecznie "nienormalna" Angelo, a może czasem nienormalność jest potrzebna? :)
  • Angela 21.06.2016
    Serdecznie dziękuję za komentarz i zgadzam się całkowicie, jest potrzebna, bez niej byłoby nudno : )

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania