Od wieków

Słońce dodaje ludziom siły od tysięcy lat.

A cień raz do roku kradnie go nam chcądz nas zabić.

Chmury cichy świadek win w bólu konają.

Płaczą w konwulsjach bo nasze sekrety znają.

A w ich małych główkach takie myśli się pojwiają.

 

Minie jakiś czas, a czas świata się dokona.

Przyjdzie wielki mrok nikt go nie pokona.

Rzeki wyjdą z koryt, morze wyschnie czar życia prysnie.

 

Księżyc od lat pomaga światu w odwiecznych cyklach.

Czasem ze wstydy różowieje tonąc w obłędnych myślach.

Głowe chowając w objęciach chmur, co z bólu konją.

Bo one choć nie chcą nasze ruchy znają.

A w głuwkach takie myśli się pojawiają.

 

Minie jakiś czas, a czas świata się dokona.

Przyjdzie wielki mrok nikt go nie pokona,

Rzeki wyjdą z koryt, morze wyschnie czar życia pryśnie.

Średnia ocena: 0.0  Głosów: 0

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (2)

  • Morittel 29.04.2016
    *chcąc, *konają, *główkach

    "Minie jakiś czas, a czas świata się dokona.
    Przyjdzie wielki mrok nikt go nie pokona,
    Rzeki wyjdą z koryt, morze wyschnie czar życia pryśnie."

    Ten fragment wyżej bardzo mi się podoba. Najlepszy element całej twojej pracy. Ogólnie bardzo ciekawie podeszłaś do tematu i podoba mi się to, co stworzyłaś, ale liczne błędy niestety psują z lekka cały efekt. Poza tym wciąż mam wrażenie, że w kilku miejscach rymy pojawiły się na siłę. Przymknę na te drobne błędy i zostawię 5, ale popracuj nad nimi, a wtedy będzie naprawdę dobrze :)
  • Tina12 29.04.2016
    Dzięki

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania