Oda Do Króla Bieszczadów

O, Bieszczadów Królu, majorze Żubrydzie

Ty coś z karabinem na Tarnicy szczycie

Spoglądał na Bieszczady, piękne i wzniosłe

Miał o te góry nadzieję i troskę

Ty coś w Sanoku rozpoczął swe życie

Co biegał po górach, po łące, po szczycie

Coś się nie poddał w obliczu śmierci

Coś zachował o przodkach pamięci

Ty, coś Warszawę przed swastyką bronił

Anioł Pański w niewoli cię chronił

Majorze dumny, bez skazy żołnierzu

Co z UB uciekłeś, Bieszczadów rycerzu

Ty, który partyzantów do walki prowadziłeś

I na ich czele dumnie chodziłeś

Coś pokochał jak Boga te góry

Ty, który stroniłeś od agentury

Panie majorze, Żubrydzie Antoni

"Zuchu" nad zuchy, towarzyszu broni

Zabity zdradziecko przez najbliższego żołnierza

Agenta UB, chytrego zwierza

Co w nocy w tył głowy zdradziecko wystrzelił

A wcześniej żeś mu pomocy udzielił

Panie majorze, Bieszczadów królu

Coś doznał tak wielkiego bólu

Któryś teraz na Niebiańskim polu

Na wieczność w chwale maszeruje

By nagrodę za waleczność otrzymać.....