...

...

Średnia ocena: 4.4  Głosów: 8

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (14)

  • Aisak 10.08.2019
    Kto okradł rodzinę Joanny? Jubiler z Antwerpii? Przyjaciółka z lat szkolnych, ale działała sama, czy była w jakieś grupie przestępczej?

    Czuję ogromnyyyyyy niedosyt.
    Poza tym poprawnie napisane.
  • RebelMac 10.08.2019
    Warsztat na 2+. Fabuła zawiła i nieciekawa. Właściwie jest to o niczym. Nie zainteresowałaś mnie jako czytelnika. Pozdrawiam.
  • Aisak 10.08.2019
    Ty szorstki draniu!
  • Bożena Joanna 10.08.2019
    Przykro mi, ale dziękuję za lekturę. Pozdrawiam
  • Halmar 10.08.2019
    Extra!
  • Bożena Joanna 10.08.2019
    Jestem wdzięczna za odwiedziny i lekturę. Serdecznie pozdrawiam!
  • ANQ 10.08.2019
    Podoba mi się! Dzięki za to opowiadanie, jestem fanką kryminałów, choć sama jeszcze nie próbowałam nic pisać w tym gatunku. Boję się, że nie podołam i intryga wyjdzie albo zbyt "płaska" lub wręcz przeciwnie, przekombinowana.
  • Bożena Joanna 10.08.2019
    To moje pierwsze opowiadanko, które określiłam sobie jako kryminał, ponieważ zostało popełnione przestępstwo. Chciałam stworzyć lekki klimat grozy, gdyż odwołany lot z przyczyn technicznych stawia podróżnego w bardzo niekomfortowej sytuacji, a do tego powraca przeszłość i bolesne doznania, ze dawni znajomi byli związani ze światem przestępczym. Serdecznie pozdrawiam!
  • MarBe 12.08.2019
    Pewnego dnia wykorzystując nieobecność domowników, dom mojej siostry okradł partner jej przyjaciółki i rozpłynął się razem z kosztownościami oraz oszczędnościami. Bardzo przeżyła to doświadczenie i wiem jak cenne były dla niej nawet te najmniejszej wartości.
    Pozdrawiam
  • Bożena Joanna 12.08.2019
    Każdy skradziony przedmiot zyskuje na wartości, gdy ginie. Przypominał osoby, które go podarowały i miłe chwile. Odkrycie prawdy w czasie przerwanego lotu podnosi dramaturgię odkrycia. Dziękuję za wizytę i refleksje, chociaż bardzo smutne. Serdecznie pozdrawiam!
  • Pasja 13.08.2019
    Witam
    Jak zwykle sentymentalnie i z gracją opisane wspomnienia. Czasem się zastanawiam, że nie ma zbiegu okoliczności, jest coś, ktoś? Czuwają nad nami i w chwili najbardziej nieznaczącej znaczą nam ścieżki. Chwile to te perełki których nie możemy ominąć, łapmy je i pielęgnujmy.

    lepiej stąpać twardo po ziemi niż być w powietrzu w niebezpieczeństwie i
    Jedyną niezłomną wartością w życiu jest rodzina... cudnie metaforycznie.

    Pozdrawiam
  • Bożena Joanna 13.08.2019
    Dziękuję za śliczny komentarz i wizytę. Serdecznie pozdrawiam!
  • Witam :)
    Jak zwykle pełno tu subtelności, delikatności i jakiejś takiej nutki melancholii. I to pomimo, iż opowiadanie ma kontekst kryminalny. Nie brak mu polotu. Ciekawe, jak to było z tymi rodzinnymi klejnotami? Kto je ukradł i dlaczego? Cóż, tego pewnie się nie dowiemy :)

    Szczegóły i detale, jakie przetykasz tu i tam, pozwalają podejrzewać, że miejsca które opisujesz, są ci osobiście znane :)

    Pozdrawiam serdecznie :))
  • Bożena Joanna 17.08.2019
    Masz rację, lotnisko BARAJAS jest mi znane, przebywałam tam parę razy jako w punkcie docelowym i w tranzycie. Przez te lata bardzo się zmieniło, z jednego portu lotniczego powstało dwa, a liczba sklepików wzrosła kilkanaście razy. Nutki melancholii pochodzą zapewne z tego powodu, że czas podróży po Europie już się dla mnie zakończył, a chętnie wsiadłabym do samolotu i odwiedziła Hiszpanię. Ale to tylko marzenia...
    Dziękuję za miłe słowa i pochylenie się nad moim opowiadaniem. Serdecznie pozdrawiam!

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania