okno życia

ze strachu nie pochyliłem głowy

zmysły zatrzymały mnie w miejscu

zbyt dumne by stanąć w twojej obronie

czuje szarpnięcie sznurów

to tylko zmiana pogody

idę boso po szkle

panika łagodzi ból

trzymam cię za rękę

tym razem nie ucieknę

tylko na tyle mnie stać

odarty ze skóry

patrzę bez powiek na boga słońca

aż utonę w chłodzie

mówią że miłość wszystko zwycięży

już czas

nie zostawię tego dziecku

niech będzie czystą tablicą