Okropne Rzeczy

Gdy byłem w twoim wieku, oddałbym wiele, by zakochać się prawdziwie.

I wtedy spotkałem twą matkę, dziewczynę mych snów, najpiękniejszą kobietę, jaką kiedykolwiek widziałem.

Powiedziała, 'Chłopcze, czy mogę powiedzieć ci cudowną rzecz? Nie mogę nie zauważyć twych spojrzeń stęsknionych. Wiem, że nie powinnam tego mówić, lecz naprawdę wierzę, iż twe oczy zdradzają twą miłość do mnie.'

I synu, mówię ci to, bo życie umie dać okropne rzeczy...

Przez większość czasu piliśmy za dużo. Śmialiśmy się z blizn i wiedzieliśmy o sobie wszystko. Zbyt młodzi, by zauważyć, zbyt głupi, by się przejmować. Miłość była historią bez porównania...

Powiedziałem, 'Dziewczyno, czy mogę powiedzieć ci cudowną rzecz? Zrobiłem ci prezent z papieru i sznurka. Otwórz ostrożnie, teraz ja pytam cię... Ty wiesz, że cię kocham, czy wyjdziesz za mnie?'

I synu, mówię ci to, bo życie umie dać okropne rzeczy...

Powiedziała, 'Chłopcze, mogę powiedzieć ci okropną rzecz? Niestety zachorowałam i tylko tygodnie pozostały mi. Proszę się nie smuć, bo naprawdę wierzę, iż byłeś najlepszą rzeczą, jaka kiedykolwiek przytrafiła się mnie...'