Osiemnasty

Chociaż to nie wojna, ja już nie chcę walczyć,

Wyczekuję pokoju, który nigdy nie nastąpi.

Osiemnasty wiersz, który pisze moje serce.

Każdy kolejny dzień jest moją walką,

Walczę o życie, w którym nie ma Ciebie.

Przegrałem wojnę o Twoją obecność.

Wracam z boju na zerdzewiałej tarczy,

Zbroja rycerza już nie potrafi go ochronić przed ciosami.

Cóż może odbić ciosy miłości?

Stoję nad swoim grobem spoglądając na swe ręce,

One pragną chwycić miecz i ruszyć do boju.

Serce cicho błaga o pokój.

Moje życie nazywam walką o siebie, lecz pragnę walczyć o Ciebie,

Dlaczego Ty wybierasz go?

Czy nie powinienem już złożyć swej broni?