Ostatnia

Została mi ostatnia szansa. Tak wiele już zmarnowałem.

Lawina błędów, której nie powstrzymam. Zranione serce, które nigdy nie przestanie krwawić.

Poranione myśli, raniące innych. Biorę ten ostatni oddech.

Wiara odeszła wraz z śmiercią. Choroba, która niszczy mnie.

Demon, który zajął jej miejsce. Ręce, które szorstkie od treningu.

To jedyne co mi pozostało. Jedynie pusta powłoka.

Gdzie jest moje wnętrze? Czuję w sobie popiół.

Ogień, który trawi mnie od środka. Coś ciągle trzyma mnie przy ziemi.

Krok, którego nie potrafię wykonać. Ściana, która jest zbyt wielka.

Kłamstwo, które zostawiło po sobie piętno. Boję się teraz tylko słów.

Ich moc jest zbyt wielka. Rana psychiczna, która nigdy nie zagoi się.

Blizny zostają tylko na ciele. Dusza ciągle krwawi.

Następne części: Ostatnia sekunda

Komentarze (3)

elenawest 19.11.2015

Dawid, nie myśl o sobie jako o osobie pustej i wypalonej. Będzie dobrze, tylko potrzebujesz czasu. Wiem, jak zdrada i oszustwo bardzo bolą, sama tego doświadczyłam, ale wierzę w to, że się podniesiesz :-) mam jakieś dobre przeczucie co do tego :-)
Powiedz tak szczerze, co robisz, by się podnieść? Oprócz treningów i pisania na opowi.

Vasto Lorde 19.11.2015

Przyzwyczaiłem się do twoich wierszy. Dla mnie, każdy jest bardzo podobny. Podobna tematyka i ciągły smutek, rozpacz. To ciekawe i zaskakujące, że ciągle przelewasz to wszystko na "papier" i dzielisz się tym z czytelnikami, jednak ja chciałbym zobaczyć jakiś wiersz od Ciebie o tytule "Przyszedł czas się podnieść" lub coś tego typu. Coś gdzie będzie widać, że powstałeś i trzymasz się po wszystkich złych przeżyciach i rozterkach :)

elenawest 19.11.2015

Zgadzam się z Vasto Lorde :)

elenawest 19.11.2015
Dawid, nie myśl o sobie jako o osobie pustej i wypalonej. Będzie dobrze, tylko potrzebujesz czasu. Wiem, jak zdrada i oszustwo bardzo bolą, sama tego doświadczyłam, ale wierzę w to, że się podniesiesz :-) mam jakieś dobre przeczucie co do tego :-)
Powiedz tak szczerze, co robisz, by się podnieść? Oprócz treningów i pisania na opowi.
Vasto Lorde 19.11.2015
Przyzwyczaiłem się do twoich wierszy. Dla mnie, każdy jest bardzo podobny. Podobna tematyka i ciągły smutek, rozpacz. To ciekawe i zaskakujące, że ciągle przelewasz to wszystko na "papier" i dzielisz się tym z czytelnikami, jednak ja chciałbym zobaczyć jakiś wiersz od Ciebie o tytule "Przyszedł czas się podnieść" lub coś tego typu. Coś gdzie będzie widać, że powstałeś i trzymasz się po wszystkich złych przeżyciach i rozterkach :)
elenawest 19.11.2015
Zgadzam się z Vasto Lorde :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania