Ostatnia wyprawa

Rzucam gdzieś w bok przerdzewiały kapalin,

Wśród obcych ludzi, wśród obcych krain.

Tam gdzie ojczyzny wzrokiem nie sięgam –

– Jej zapach i barwy tylko w snach pamiętam.

 

I padam na klęczki w błoto i trawy,

Bo oto przede mną przyjaciel mój krwawy

Rozbryzg ma na piersi, leży nieruchomo.

Tkwię tak zastygły, zaś moich tamci gromią.

 

Lecz jak mam przejść twardo obok człowieka

Kiedy to mój druh, a czas mu ucieka.

Bo widzę mgłę w oczach, pod nosem coś majaczy,

Każdy z nas grzesznik, lecz niech mu Bóg wybaczy!

 

Błędy popełniał, lecz dobrym był on człekiem,

Choć przyznać trzeba, że mądrości nabrał z wiekiem.

Daruj mu Boże błędy przeszłości,

Niech on w twym domu na wieki zagości.

 

Nachylam się nad nim, szepcę mu do ucha:

„Nie martw się, druhu, Pan ciebie wysłucha”

I z tymi słowy uśmiech się pojawia,

A ja wiem, że on już po tamtej stronie siada.

 

Delikatnie więc dłonią zamykam mu powieki,

Skazany teraz jestem na samotności wieki,

Otoczony trupami przyjaciół i wrogów,

Prowadzony na zgubę, na łasce bogów.

 

Nie pozostawili mi oni większego wyboru,

Chwytam za miecz i pogrążam się w boju.

I chociaż u tamtych jest znaczna przewaga,

Nie zemknę – to moja ostatnia wyprawa.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (11)

  • Krystian244 15.01.2017
    Super Ewoile ! Jak zawsze super się czyta. Daje ci 5.

    PS: Chciałbym abyś u mnie wytknęła błędy bo trochę mi tego brakuje :)
  • Ewoile 15.01.2017
    A dzięki wielkie, miło mi to słyszeć ;)
    Haha, cieszę się, że polubiłeś moje krytyczne komentarze, wolnej chwili do Ciebie zaglądnę ^^
  • Krystian244 15.01.2017
    Ewoile Czekam :)
  • Larwa 15.01.2017
    Ten rytm jest cudowny *^* Jestem pod dużym wrażeniem ^^
    Tak gładko przepłynęłam przez ten wiersz... a był tak piękny i wzruszający, że skala od jednego do pięciu jest po prostu za mała.
    Zostawiam 5 i część swojego serca pod tym wierszem... coś cudownego *^*
  • Ewoile 15.01.2017
    Ojaa, Larwo, nawet nie wiesz jak cieszy mnie Twój komentarz, naprawdę. Szczególnie, że jesteś osobą, która zna się na poezji i wie co z czym się je - tym bardziej jestem szczęśliwa i usatysfakcjonowana. Bardzo Ci dziękuję, buziaki ♥
  • Larwa 15.01.2017
    Hahaha, nie ma sprawy <3 ^^
    Ale nie przesadzajmy xd Trochę liznęłam poezji, to wszystko xp To bardzo miłe, że tak mnie postrzegasz ^^
  • Pan Buczybór 15.01.2017
    Ogniem i mieczem. 5
  • Ewoile 15.01.2017
    Haha, nie o tym myślałam, ale skojarzenie nie najgorsze. Dzięki ^^
  • KarolaKorman 15.01.2017
    Piękny wiersz, brawo, 5 :) Najbardziej podoba mi się ta część, kiedy żegna się z przyjacielem :)
  • Ewoile 15.01.2017
    Cieszę się, Karolko, że wiersz Cię w jakiś sposób "chwycił" i potrafisz wskazać coś co Ci szczególnie przypadło do gustu. Bardzo dziękuję ^^
  • KarolaKorman 15.01.2017
    Bardzo mi się spodobał, a piąta zwrotka wprost mnie urzekła :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania