Ostatnie chwile Farsena
Oczy jego błyszczały w sztucznym świetle elektrod,
Płaszcz niegdyś przynoszący przerażenie, teraz był
skorupą skrywającą strach. Ściany z elytracytu
odbijały ostatnie promienie władzy. Nadchodzili,
to już był koniec, krew przelana spłynęła w otchłań.
Na piedestale stał i oczyma pełnymi nienawiści
spoglądał na nadchodzący kres. Byli coraz bliżej,
satrawery błyszczały światłem wolności, podłogi
niegdyś przesiąknięte krwią teraz były suche.
Każda chwila przynosiła iskry końca tyrani.
Nie uciekał, stał wyprostowany z wysoko uniesioną
szyją. Przed niechybną neutralizacją zdążył rzucić…
-Nie macie pojęcia co się stanie po mojej śmierci.
Następne części: Ostatnie chwile Farsena cz. 2 Ostatnie chwile Farsena cz. 3
Komentarze (2)
Jeśli to prolog, to szkoda, że taki krótki. Przydałoby się więcej opisów. Jeśli stanowi to część większej całości, to może zapowiadać coś ciekawego. Co do formy - jest dziwna. Takie wierszowy zapis dziwnie wygląda, choć czasami może i dobrze wygląda, gdy cd jest już pisany w normalnej konwencji.
Spodobała mi się pewna poetyckość nakreślonego obrazu i bardzo ładne zwroty typu: "...był skorupą skrywającą strach"; "...ostatnie promienie władzy" czy "...iskry końca tyrani".
Nie oceniam, bo nie wiem czy to wstęp do czegoś większego czy jednorazowy strzał.
Pozdrawiam
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania