Dzień dobry
Noc zawsze jest tajemnicą i niosąca przyszłość. To ona otwiera wschodem drzwi do dnia. Czas nakręca nami zegary i pędzi.
Wszystko jest dziwne, szalone, zbyt proste i trudne. Inteligenta głupota, nieunikniona komedia bycia sobą, a może bycia kimkolwiek, nie wiem, naprawdę nie wiem... czasem jak pociąg wykolejamy się za pierwszym zakrętem, by potem znów wjechać na prawidłowy tor i pędzić przed siebie.
Ładne i takie Bankowe.
Pozdrawiam serdecznie
Cześć, Pasja.
'Noc zawsze jest tajemnicą i niosąca przyszłość. To ona otwiera wschodem drzwi do dnia. Czas nakręca nami zegary i pędzi."- pięknie ujęte.
"czasem jak pociąg wykolejamy się za pierwszym zakrętem, by potem znów wjechać na prawidłowy tor i pędzić przed siebie."- o, to również:) Zgadzam się w całej rozciągłości. Widzisz, w zaledwie kilku zdaniach komentarza zawarłaś tyle pięknych myśli, że w sumie komentuję Twój komentarz, zamiast na niego odpowiedzieć:)
Dziękuję. Doceniam.
''zrezygnowany spokój sam żywcem grzebie się na cmentarzu pobożnych życzeń.'' - o jezu, i to w wielkim stylu jesteś. Pieszczące uszka.
''Hej, wiesz jak to jest?'' - uwielbiam wstawki 'do adresata', sama choruję na używanie ich nagminnie.
''kolejne "od nowa", żałosne "jeszcze raz", następne "kiedyś", a przecież wie, że każde "kiedyś" zawsze trwa tylko chwilę.'' - celne.
''nieunikniona komedia bycia sobą,'' - to też.
Już tak mniej więcej od końca tego^ zdanie wiem, że to jest bardzo bliski mi tekst tematycznie.
Szczery, zagubiony, bardzo z głębi, i bardzo-bardzo tożsamy, dawno nie było tu nic tak bliskiego mi. Dziękuję.
''bez nerwowych ruchów ogląda mnie w tamtej nowej, za dużej, pochlapanej krwią dziecięcej sukience.'' - niepokojąco ładny obraz.
Końcówka i klamrująca i puentująca.
Czasem tylko na kartce wolno nam wszystko.
Za ten tekst przede wszystkim Ci dziękuję, a dopiero potem mówię, że dobry. Bardzo.
E make, "Szczery, zagubiony, bardzo z głębi, i bardzo-bardzo tożsamy, dawno nie było tu nic tak bliskiego mi. Dziękuję."- To znaczy, że nie jest ze mną tak najgorzej, a nawet jeśli jest, to nie tylko ze mną;)
"Czasem tylko na kartce wolno nam wszystko."- wolno bezkarnie i bez konsekwencji ciągnących się później kilometrami. Przynajmniej tak mi się wydaje. Poza tym papier to najlepszy kochanek, słuchacz, terapeuta ever. Nikomu tak nie ufam. Wiesz, nie ocenia, nie papla bez sensu, nie wraca nieproszony do różnych mniej lub bardziej niemiłych rzeczy. I w ogóle, bardzo go lubię.
Dziękuję pięknie za obecność. Za bardzo budującą opinię. W ogóle... Dziękuję.
Blanka, to jest niezwykle, iskrzace - kiedy mozna sie odnaleźć w tekscie innej osoby. Jeden z przywilejow pisania i czytania, ktore mnie tak uwiodly. A Ciebie czytac - dreszcz i przyjemnosc.
Wierze tez, ze znajdzie Cie kiedys czlowiek jeszcze lepszy od papieru. Mniej bierny jako kochanek, a rozumiejacy co najmniej tak samo blizniaczo.
e make i ka pololi, pierwsza część komentarza mile łaskocze mi ego, dziękuję raz jeszcze.
Do drugiej trochę nie wiem jak się odnieść, bo musiałabym bardzo pojechać prywatą, więc... No, dziękuję:)
Świetnie wyszło Ci ukazanie pewnego stanu umysłu i ducha, który pozwala tworzyć światy dla innych, albo dla nas samych. Papier przyjmie każdą iluzję, każde marzenie, wysłucha i nie wyśmieje, uczyni nas lepszymi lub gorszymi. ale na pewno bardziej świadomymi. Niełatwo żyć światem po dwóch stronach lustra, szczególnie że im dalej w czas tym trudniej, a inaczej się już nie da.
Pozdrawiam.
Mam dziś kiepski humor i choć zerkam pisząc swoje miałam dziś nie komentować. Ale patrzę, o Blanka. To chociaż rzucę okiem. Pierwszy akapit to w moim odczuciu majstersztyk. Przepłynęłam przez tekst nawet nie wiem kiedy.
"i strzepuję z siebie słowa. Ot, z czystej miłości do... papieru." cudne zakończenie.
Brawa dla Ciebie i wielkie dzięki, że wrzucasz mimo czystki na koncie:)
Pozdrawiam
Justyś, kurde, rozumiem, bo sama mam ostatnio nastrój po chu... W związku z czym zaległości na opowi, w domu i w ogóle zaczynają mnie przerażać:/ tym bardziej dziękuję, że zajrzałaś, przeczytałaś i zostawiłaś dobre słowo. Dziękuję, doceniam. Pozdrówka:)
Blank, wiem, że to pierdolona sztos. Czuję to. Tylko, że ja dziś nie nadaję się na sztosy. Ogarnąłem tekst Ritha i mi tak dopierdolił, + cały dzień wędrówki, że... No nie.
Obadam se w niedzielę Ciebie i E make... A może jeszcze Justyska czy Pasję. A co...se zrobię niedzielę sztosów.
Chwilowo Baj, ale nie kasuj bo Ci łeb ukręcę ;)
Can, spoko, bez ciśnienia, to takie tam pierdoły. Efekt bezsenności, żadne sztosy. Wpadniesz kiedy będziesz miał czas, chęci, sily i tak dalej... Zapraszam oczywiście. Pzdr.
Witam,
Przeczytałam z zaciekawieniem. Zaczęłam nawet kopiować to i owo, ale zrezygnowałam... bo tu wszystko, każde niemal zdanie niesie mnóstwo ... tego czegoś, nieuchwytnego, emocjonalnego, i jako całość tworzy opowieść swoistych przemyśleń i doznań.
Przelałaś na "papier" kawał dobrego tekstu.
Pozdrawiam :)
Blanka, bardzo cieszę się, że wróciłaś :) Mam tutaj swoich ulubieńców, a Ty jesteś jednym z nich, bo kurczę, uwielbiam Twoje teksty. Mają w sobie ten właściwy pierwiastek, który inspiruje, zmusza do przemyśleń, a czasami sprawia, że człowiek może się wczuć w tekst tak, jak nigdy wcześniej w żaden inny.
Piękne to. Naprawdę. Takie w Twoim stylu, więc tym bardziej jestem mega zadowolona, że opublikowałaś.
Jestem rozbita, przez dwa teksty, i więcej nie jestem w stanie z siebie wydusić, a nie chcę brzmieć byle jak, bo temu tekstowi należy się coś więcej.
"Wiesz, noc jest naprawdę cholernie dziwna, ale bezpiecznie, choć na jałowym biegu i późnym pomarańczowym, bez włączonych świateł znów przejeżdżam wszystkie skrzyżowania i strzepuję z siebie słowa. Ot, z czystej miłości do... papieru." - bardzo ładna końcówka.
Mam nadzieję, że będę Cię widywać częściej :)
Pozdrawiam cieplutko :))
Elo, taki komentarz z samego rana... Tyle ciepłych słów.Ślicznie dziękuję! "Takie w Twoim stylu,..."- się mi chyba tutaj utarł taki "styl", ale to tak nie do końca jest:)
Jedna "wątpliwość"- "bardzo cieszę się, że wróciłaś "- nie wróciłam, bo nie odchodziłam;) Usunięcie kilku staroci trzeba potraktować jak sprzątanie w szufladzie ze skarpetkami;)
Dziękuję Elo, teraz jeszcze bardziej nie chce mi się wstać:):):) Miłego dnia:)
"Hej, wiesz, jak to jest?". Wiem.
Ocena, wiadomo.
Cieszę się, że lęk odnośnie Twojego odejścia był przedwczesny.
...czasem można i lakonicznie :) pozdrawiam
Mówiłem, że przyjdę w niedzielę, ale nie mówiłem, że na samym jej początku.
"dzieje się świat" <3
"Hej, wiesz, jak to jest? " - zwrot bezpośredni z pytaniem. Coś jak: chodź, zatańczymy... lubiem.
"Inteligenta głupota, nieunikniona komedia bycia sobą " - no mówiłem, że sztos. Mam nosa. No, nochala mam.
No taaa... Się zorientowałem, że kopiowanie nie ma sensu.
Ja pierdolę.
Tekst Sztosiwo, ale, kurde, nie o tym.
O czymś innym. Czymś, co trzeba załatwić, więc załatwię.
Ano.
Ostatnio Cię namawiałem byś oddała teksty itd.
Chuj tam. Przepraszam, miss Blanku. Później bo później, ale rozkodował mi się łeb. Coś jak przestaje wiać wiatr i znów możesz odbierać HBO. Trochę to trwało, ale ogarnąłem. Zrozumiałem być może...
Odcięcie sznura należy się nawet objedzonemu przez kruki wisielcowi. Przepraszam zatem za infantylną a-etyczność silnie pokropioną impertynencką butnością. Już kojarzę zamysł tych "dilejtów".
Ok. Chyba tyle. Co mast bi zrobione – mast bi zrobione będzie.
Tekst rozkurwia.
Cięższy idę spać, ale tak lubię.
Baju-baj.
Can, więc tak... Dziękuję za wizytę, bardzo miło Cię gościć. Za przychylny komentarz również bardzo dziękuję. "Cięższy idę spać, "- się poczułam ciężkostrawna:( coś jak "produkt nienadający się do spożycia przed snem":)
Co do reszty... Trochę mnie zagiąłeś, a rzadko się zdarza, żebym nie wiedziała co odpowiedzieć. No bo nie wiem. Minę mam nieprzeciętną. No nic...
Dzięki.
Kiedyś lubiłem wychodzić nocą „na miasto” i wtedy takie wszystko inne jest jak za dnia, takie śpiąca zahibernowana groza olulina spokojem.
Fajne re Twoje pusanie :)
Komentarze (37)
Noc zawsze jest tajemnicą i niosąca przyszłość. To ona otwiera wschodem drzwi do dnia. Czas nakręca nami zegary i pędzi.
Wszystko jest dziwne, szalone, zbyt proste i trudne. Inteligenta głupota, nieunikniona komedia bycia sobą, a może bycia kimkolwiek, nie wiem, naprawdę nie wiem... czasem jak pociąg wykolejamy się za pierwszym zakrętem, by potem znów wjechać na prawidłowy tor i pędzić przed siebie.
Ładne i takie Bankowe.
Pozdrawiam serdecznie
'Noc zawsze jest tajemnicą i niosąca przyszłość. To ona otwiera wschodem drzwi do dnia. Czas nakręca nami zegary i pędzi."- pięknie ujęte.
"czasem jak pociąg wykolejamy się za pierwszym zakrętem, by potem znów wjechać na prawidłowy tor i pędzić przed siebie."- o, to również:) Zgadzam się w całej rozciągłości. Widzisz, w zaledwie kilku zdaniach komentarza zawarłaś tyle pięknych myśli, że w sumie komentuję Twój komentarz, zamiast na niego odpowiedzieć:)
Dziękuję. Doceniam.
''zrezygnowany spokój sam żywcem grzebie się na cmentarzu pobożnych życzeń.'' - o jezu, i to w wielkim stylu jesteś. Pieszczące uszka.
''Hej, wiesz jak to jest?'' - uwielbiam wstawki 'do adresata', sama choruję na używanie ich nagminnie.
''kolejne "od nowa", żałosne "jeszcze raz", następne "kiedyś", a przecież wie, że każde "kiedyś" zawsze trwa tylko chwilę.'' - celne.
''nieunikniona komedia bycia sobą,'' - to też.
Już tak mniej więcej od końca tego^ zdanie wiem, że to jest bardzo bliski mi tekst tematycznie.
Szczery, zagubiony, bardzo z głębi, i bardzo-bardzo tożsamy, dawno nie było tu nic tak bliskiego mi. Dziękuję.
''bez nerwowych ruchów ogląda mnie w tamtej nowej, za dużej, pochlapanej krwią dziecięcej sukience.'' - niepokojąco ładny obraz.
Końcówka i klamrująca i puentująca.
Czasem tylko na kartce wolno nam wszystko.
Za ten tekst przede wszystkim Ci dziękuję, a dopiero potem mówię, że dobry. Bardzo.
"Czasem tylko na kartce wolno nam wszystko."- wolno bezkarnie i bez konsekwencji ciągnących się później kilometrami. Przynajmniej tak mi się wydaje. Poza tym papier to najlepszy kochanek, słuchacz, terapeuta ever. Nikomu tak nie ufam. Wiesz, nie ocenia, nie papla bez sensu, nie wraca nieproszony do różnych mniej lub bardziej niemiłych rzeczy. I w ogóle, bardzo go lubię.
Dziękuję pięknie za obecność. Za bardzo budującą opinię. W ogóle... Dziękuję.
Wierze tez, ze znajdzie Cie kiedys czlowiek jeszcze lepszy od papieru. Mniej bierny jako kochanek, a rozumiejacy co najmniej tak samo blizniaczo.
Oczywiscie dorzucilam piec gwiazd.
Do drugiej trochę nie wiem jak się odnieść, bo musiałabym bardzo pojechać prywatą, więc... No, dziękuję:)
Pozdrawiam.
"i strzepuję z siebie słowa. Ot, z czystej miłości do... papieru." cudne zakończenie.
Brawa dla Ciebie i wielkie dzięki, że wrzucasz mimo czystki na koncie:)
Pozdrawiam
Obadam se w niedzielę Ciebie i E make... A może jeszcze Justyska czy Pasję. A co...se zrobię niedzielę sztosów.
Chwilowo Baj, ale nie kasuj bo Ci łeb ukręcę ;)
Przeczytałam z zaciekawieniem. Zaczęłam nawet kopiować to i owo, ale zrezygnowałam... bo tu wszystko, każde niemal zdanie niesie mnóstwo ... tego czegoś, nieuchwytnego, emocjonalnego, i jako całość tworzy opowieść swoistych przemyśleń i doznań.
Przelałaś na "papier" kawał dobrego tekstu.
Pozdrawiam :)
Piękne to. Naprawdę. Takie w Twoim stylu, więc tym bardziej jestem mega zadowolona, że opublikowałaś.
Jestem rozbita, przez dwa teksty, i więcej nie jestem w stanie z siebie wydusić, a nie chcę brzmieć byle jak, bo temu tekstowi należy się coś więcej.
"Wiesz, noc jest naprawdę cholernie dziwna, ale bezpiecznie, choć na jałowym biegu i późnym pomarańczowym, bez włączonych świateł znów przejeżdżam wszystkie skrzyżowania i strzepuję z siebie słowa. Ot, z czystej miłości do... papieru." - bardzo ładna końcówka.
Mam nadzieję, że będę Cię widywać częściej :)
Pozdrawiam cieplutko :))
Jedna "wątpliwość"- "bardzo cieszę się, że wróciłaś "- nie wróciłam, bo nie odchodziłam;) Usunięcie kilku staroci trzeba potraktować jak sprzątanie w szufladzie ze skarpetkami;)
Dziękuję Elo, teraz jeszcze bardziej nie chce mi się wstać:):):) Miłego dnia:)
Ocena, wiadomo.
Cieszę się, że lęk odnośnie Twojego odejścia był przedwczesny.
...czasem można i lakonicznie :) pozdrawiam
"dzieje się świat" <3
"Hej, wiesz, jak to jest? " - zwrot bezpośredni z pytaniem. Coś jak: chodź, zatańczymy... lubiem.
"Inteligenta głupota, nieunikniona komedia bycia sobą " - no mówiłem, że sztos. Mam nosa. No, nochala mam.
No taaa... Się zorientowałem, że kopiowanie nie ma sensu.
Ja pierdolę.
Tekst Sztosiwo, ale, kurde, nie o tym.
O czymś innym. Czymś, co trzeba załatwić, więc załatwię.
Ano.
Ostatnio Cię namawiałem byś oddała teksty itd.
Chuj tam. Przepraszam, miss Blanku. Później bo później, ale rozkodował mi się łeb. Coś jak przestaje wiać wiatr i znów możesz odbierać HBO. Trochę to trwało, ale ogarnąłem. Zrozumiałem być może...
Odcięcie sznura należy się nawet objedzonemu przez kruki wisielcowi. Przepraszam zatem za infantylną a-etyczność silnie pokropioną impertynencką butnością. Już kojarzę zamysł tych "dilejtów".
Ok. Chyba tyle. Co mast bi zrobione – mast bi zrobione będzie.
Tekst rozkurwia.
Cięższy idę spać, ale tak lubię.
Baju-baj.
Co do reszty... Trochę mnie zagiąłeś, a rzadko się zdarza, żebym nie wiedziała co odpowiedzieć. No bo nie wiem. Minę mam nieprzeciętną. No nic...
Dzięki.
I nie pierdziel ;) - Z "cięższy" wisz o co chodzi.
Fajne re Twoje pusanie :)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania