Poprzednie części: Otacza nas burza
Otacza nas burza
czujesz to powietrze?
tu wszystko pachnie deszczem
i trochę moim lękiem
a krople błyszczą z wdziękiem
i łamią się promienie
nad głową tęcza
kolorowym złudzeniem
a biała ta sukienka
jak mgiełka
błyskawica
niebo pęka
a niewidzialna ręka
odpycha Nas od siebie
znika tęcza
i znów strugi deszczu spadają na ziemię
klękam szukam Ciebie
Komentarze (9)
Ona - ukochana jak deszcze, słońce przechodząc przez dziewczyny krople - tworzy tęczę.
Czasami za mocno pada i trzeba ukochanych kropelek szukać na ziemi.
Niebo - ziemia.
No sympatycznie, naiwnie...
Pozdrawiam:)
Pozdrawiam,
Ogólnie wiersz bardzo liryczny i pięknie płynie. Lekiem czy lękiem?
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania