Pająk → 4

Na motywach Pająka - 3 →inspiracja→''Pająk'' autorstwa: 00.00

-------------------//------------------------

stary to pająk strudzony życiem

kiedyś much hordzie pozwolił fruwać

z nitek pajęczych ciała okrycie

pogryzły go wredne ból odczuwa

teraz już odwłok trzeszczy pomału

kiedyś dawno gdy miał on kochankę

gdy ładnie śpiewał na muchy skraju

przeguby jego pieściła smalcem

dostrzega ołtarz płytę kamienną

przykleja do niej swe ciało miękkie

poczyta wreszcie choć wokół ciemno

o której marzył tajemną księgę

trzy świece blaskiem żółtawym słabym

kartki malują światłem zlęknionym

pająk wciąż czyta lecz ma obawy

gdyż słyszy że ciszę biją dzwony

w grobie trup oczy otwiera namiętnie

krwawa sowa w swym locie zastyga

szkarłatne krople kapią na księgę

budzą postać co tam się ukrywa

czekało cierpliwie dziewczę liche

na paskuda pod kartką schowana

kiedyś musiała biedna usłyszeć

mlaskanie pająka została sama

wielki włochaty rodziców schrupał

zapragnęła tam zemsty rozważnej

ten jest niewinny w tekst jeno kuka

lecz jest pająkiem to dla niej ważne

kartka przyjmuje kształty ponętne

seksi takie że odwłok aż większy

popatrzył by biedak bardzo chętnie

lecz dziwny lęk zaczyna go męczyć

kartka wilgotna krągłości wzmaga

prześwitującej co pod nią czeka

lecz rozum za późno podpowiada

dupę bierz w troki szybko uciekaj

kamienny anioł witraż rozwala

odłamki dźwięczą jak śmierci tony

dziewczę je łapie skacze jak strzała

przestaje się wiercić rozbebeszony

dziewczę tańczy w posoce wrogiej

z pajęczyny dziergając kołderkę

mości się w księdze na krwawym słowie

by śnić tam znowu o zemście pięknej

~*~

coś ty zrobiła oj nierozsądna

na reżysera biedna już zerka

to na mielonki kupy wygląda

do powtórzenia kolejna scenka