Park

Melbourne (Australia)

-Witam pana, profesorze Hutson, na pokładzie Helikoptera. Pozwoli pan, że się przedstawię, nazywam się profesor Trytko.

Obaj profesorowie podali sobie rękę

-Wiele słyszałem o panu, jest mi miło poznać małpe, która tak wiele uczyniła dla naszego świata. - odparł Hutson

-Mi również jest miło poznać pana. Przejdźmy do rzeczy, to co będzie pan widział jest objęte ścisłą tajemnicą. Żadna małpa, nie może się dowiedzieć o naszym przedsięwzięciu.

-W drodze na lotnisko, zostałem poinformowany o jakimś wielkim odkryciu. Nic mi więcej nie wiadomo. Profesorze, czy może mi pan uchylić skrawek tajemnicy, gdzie lecimy i w jakim celu?

-Lecimy na wyspe, gdzie mamy swoje laboratoria, Ląd jest strzelnie strzeżony przez australijskie siły powietrze z wsparciem marynarki wojennej. Na wyspę i z niej, nikt nie może się przedostać. To jest bardzo ważne dla naszego małpiego świata. Czy to jest zrozumiałe, panie Hutson?

-Co to za miejsce? - zapytał Hutson

-Wyspy były kiedyś bezludne. Rząd Australijaki wybudował tam bazy wojskowe. W czasie drugiej wojny światowej, miejsca te były strategicznym punktem do walki z Japończykami. W latach 60, bazy wojskowe zburzono, na ich miejsce wybudowano loboratoria. Długi czas, pracowało tam kilku naukowców z instytutu małpich nauk. Lata żmudnych prac, przyniosło w końcu oczekiwany cel.

Helikopter wylądował przy budynku loboratorium.

-Profesorze Hutson, jesteśmy na miejscu. - Krzykną Trytko

Obaj panowie wybiegli z helikoptera do tunelu, przez który udali się do głównego gmachu laboratorium.

-Panie Hutson, proszę o uwagę, to co pan zobaczy, przejdzie wszelkie pańskie oczekiwania! - krzykną Trytko

Grupa naukowców siedzących przed komputerami, w gestykulujący sposób przywitało Hutsona i Trytko.

Wnętrze laboratorium, było koloru białego, włącznie ze sprzętem elektronicznym, którego było tam dość dużo. Na końcu pomieszczenia, znajdowała się olbrzymia szyba.

-Proszę za mną, podejdźmy do szyby - powiedział Trytko do Hutsona.

Hutson zrobił przerażoną mine, jak już był przy szybie.

-Nie wierze! Sklonowaliście ludzi! Krzykną . Część życia poświęciłem, nad badaniami tych istot.

-Dlatego tu pana ściągnęliśmy - profesorze Hutson

-Stworzyliśmy im warunki, takie same jakie mieli parę milinów lat temu. Są pod ścisłą kontrolą, otoczeni pancerną szybą

- Jak się wam udalo ich odtworzyć ? - zapytał Hudson. Nasza małpia rasa, tyle się o nich uczyła, Ja widzę człowieka, ja widzę ludzi - skakał z radośćią Hutson

-W bursztynie, znaleźliśmy ich DNA, w nienaruszonym stanie. Dzięki temu, udało nam się ich sklonować. Ewoulują w bardzo szybkim tępię, są inteligętniejśi trzydziestokrotnie bardziej od małp. W przeciągu trzech lat, odkryli miedz i żelazo. Zaczęli uprawiać warzywa i polować - opowiedział Trytko

-Teraz, zapraszam do kolejki, która została wybudowana specjalnie dla rzeszy turystow, jaka niebawem będzie odwiedzać nasz park. Zapraszam panie Hutson

Oboje wsiedli do kolejki.

-Ta kolejka, została oddana do użytku trzy miesiące temu. Zapewniam, że nic nam nie grozi.

-Ludzie żyli w stadach, Jak funkcjonują na terenie tego parku? - zapytał się Hutson

-Pierw zwiedzimy tereny zamieszkały przez białych ludzi. Proszę zwrócić uwagę, na różnice w zachowaniu wszystkich stad. - objaśnił Trytko- Tak jak kiedyś, ludzie się podzielili.

Profesorowie z zaciekawieniem przyglądali się wszystkim rasom ludzkim, jakie napotkali pod czas podroży W pewnym momencie kolejka stanęła. Małpy wyszły z niej, chcąc ją naprawić. Ludzie, widząc dwie małpy, zaczęli strzelać do nich z łuków. Rozpoczęła się ucieczka dwóch naukowców i dramatyczna walka o życie.