Pieprzyć to! Stan i Wick powracają! 6 (ostatnia część)

- Do cholery, skąd mogłem wiedzieć, że oni są tacy niebezpieczni? – poskarżył się szeryf, po tym jak związali go razem z kumplami i z powrotem wrzucili wszystkich do piwniczki. Szaleńcy poszli tymczasem podebatować, co zrobić z taką ilością ofiar.

- Jak myślisz, teraz nas wypuszczą? – zapytał Stan.

- Nie, kogoś załatwią, a potem znów podebatują.

- Wick, to ciebie mieli złożyć w ofierze.

- Teraz sytuacja się zmieniła. Pewnie myślą, że Duch Lasu zainterweniował i zesłał mi pomoc. Otrzymują znaki, ale nie wiedzą, jak je odczytać.

- To psychole. Musimy grać według ich reguł.

- Zaraz przyjadą tu moi gliniarze – powiedział szeryf. – Mieli się zebrać, jeśli nie wrócę za godzinę. Zostawiłem wóz przy drodze.

- Teraz jest mecz. Nie przyjadą. W dodatku nawet cię nie lubią.

- Wiele się zmieniło, czasem stawiam im piwo.

- To w pewnym sensie przemawia na naszą korzyść, ale przy wyborze mecz lub szeryf, wybiorą to pierwsze.

- No to przyjadą trochę później. Nie śpieszy nam się, co?

- Pssst. Pssst.

Wick rozejrzał się. W piwniczce było jedno niewielkie okienko, w którym na chwilę pojawiła się czyjaś twarz.

- Przybyła nieśmiała odsiecz albo kolejny z szalonej rodzinki.

- Pssst. Pssst.

Drzwi do piwniczki się uchyliły. Do środka weszło dwóch gliniarzy z pistoletami w rękach.

- Gamonie, czemu obydwaj tu schodzą? Psychole mogą ich zajść od tyłu – szepnął szeryf, a na głos powiedział: Mike i Joe. Moi kumple.

- Liczmy na ich rozwagę.

Mike zaczął rozwiązywać pojmanych, a Joe udał się na przeszukanie domu.

- Ilu ich jest? – zapytał Mike.

- Chyba czterech, ale nigdy nie wiadomo.

- Gdzie są?

- Pewnie w pobliżu. Mogli was zauważyć i szykują zasadzkę.

- Spokojnie, nie takie rzeczy w życiu się robiło.

- Strzelajcie bez ostrzeżenia. Mnie już na to nabrali. Ukradli mi broń, są bardzo niebezpieczni.

- Okej, zabierz tych dwóch – powiedział Mike do szeryfa. – My się wszystkim zajmiemy.

Szeryf wraz ze Stanem i Wickiem opuścili chatkę i udali się do radiowozu. Nie mieli ochoty czekać na dalszy rozwój wypadków. Po chwili dołączył do nich Mike.

- No dobra, nie trzymam was w niepewności Znaleźliśmy ich przy czymś w rodzaju ołtarzu. Wygląda na to, że popełnili zbiorowe samobójstwo. Cała trójka.

- Ale ich było czterech – wtrącił Wick.

- No tak. W takim razie sprawy się komplikują. Zarządzimy przeszukanie okolicy. Nie ma co panikować, z jednym szybko sobie poradzimy. Możecie spokojnie odjechać.

- Na razie jesteście wolni, chłopcy – powiedział szeryf do Stana i Wicka. – Przez telefon wspominaliście coś o jakimś pożarze?

- Nie, nie, zakłócenia na linii.

- Tylko proszę więcej nie rozrabiać.

- Tak jest.

Stan i Wick odetchnęli z ulgą. Nie mieli zamiaru już nigdy wracać w tamte rejony i poznawać mrocznych sekretów lasu. Jedyne czego się obawiali to, by przeszłość nie podążyła za nimi.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (7)

  • Szudracz 19.08.2017
    Be* Podrasowało klimat tych szaleńców. :) 5
  • Canulas 19.08.2017
    Krotko:
    Najlepsza cześć.
    Zajebisty luz w dialogach.
    Lipa, że koniec.
    Pińć
  • fanthomas 19.08.2017
    Canulas, zawsze można napisać krzyki w lesie 3.0, jak najdzie ochota i pomysł.
  • Canulas 19.08.2017
    Pewnie tak. O tych wampirach też mógłbyś wznowić. Choć, jeśli miałbym wybierać, to dalej Stana i Wicka bym wolał.
    Jakoś tak, nie wiem. Znajduję dla nich miejsce w mojej małej prywatnej popkulturze.
    Nie są pretensjonalni. Nie jest to pompatyczne.
    W skrócie, mi leży.
  • fanthomas 19.08.2017
    Wampiry miały mało czytelników, więc na razie ich nie planuję kontynuować.
  • Canulas 19.08.2017
    W sumie. Wyrabiasz sobie jakiś tam sposób kultu, w sensie Stanem i Wickiem. Może faktycznie odczekać, ludzie zatesknią i pociągnąć to dalej.
    Może to dobry plan się nieszufladkowac.
  • fanthomas 20.08.2017
    Dzięki wszystkim czytającym i komentującym.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania